夜半孤灯涸井傍,童山竭泽世茫茫。马声嘶彻炎风起,不是征人亦断肠!
亹亹高山调,灵灵桥木禅。何人以气听,此事岂心传。
悟入终于寂,声闻各自圆。昭文元不鼓,陶令久无弦。
我愧德璋能勒文,却因久别慰辛勤。家乡故老来今雨,客路春阴结暮云。
二月酒樽寒悄悄,少年心事白纷纷。江山只在君归处,回首无声写离群。
居庸万马绕山前,未必苍苔睡晏然。见说华山风日暖,何如移伴白云眠。
残烛照屏风,高堂暑气空。
初旬长少月,半夜忽来鸿。
旧集三年久,清吟四坐同。
城楼杀更点,声在雨声中。
隔水鹧鸪鸣,一汀香草生。
自怜为客久,谁忍送君行。
后会期何日,归途喜乍晴。
它春科甲上,必欲见题名。
明时尚右学,髦俊各有造。庙堂足旁罗,山林极幽讨。
公家秉懿德,胸次五车饱。精神掞空碧,符采绚华藻。
当年觐宸旒,启沃邦家兆。居然宰州邑,抚字弗草草。
棠阴护晴昼,燕香散穹昊。沧海一驻盖,驰声被夷岛。
轻车驾熟路,玉帐罥清晓。参谋语堂堂,筹画气矫矫。
政事刀发硎,温恭圭袭缲。乌台兹振佩,七郡尽惊愀。
贤良赖登庸,奸回幸深剿。书生仰星凤,瞻拜苦不早。
高堂抱真素,白发已垂老。愿提五色笔,钧陶藉吾道。
俾纾人子心,捧撽自倾倒。洪恩曾靡忘,有如日皎皎。
需公职补衮,调燮计非小。他时安黎元,抚掌谭笑了。
幽人久住湖南隅,开门看月雪满湖。团团茅斋小如舸,宛若身世江湖居。
夜深梦入剡溪曲,青帘白舫如吾庐。似嫌清气生肘腋,坐觉寒景横瞳矑。
梦回但讶夜生白,恍若雪浪摇窗虚。起来作诗不可纪,呵冰写作山阴图。
自君南亩去,予亦归山阿。故旧半凋谢,相逢醉且歌。
癯因新病后,老觉别年多。耽懒知成癖,生涯奈若何。
高飙西北房户清,蕙草含秀露初零,床下连宵促织鸣。
念君旅服劳轸情,嗷嗷南归鸿雁征,君何淹留在边城。
独处忧伤时靡宁,终朝怀君夜寤惊,玉枕涕泗流纵横。
开轩愁叹步前楹,欲歌孤唱不成声,河汉耿耿夕气澄。
除际寒霜浩已盈,罗帏返顾隐华灯,辗转彷徨东方明。