地辟丹棱沜,天开裂帛湖。边冈环北极,列曜拱中枢。
鞮驿销氛气,风云蓄睿谟。不忘神武略,独握帝王符。
吉日将差马,先期已祭貙。桓桓齐步伐,肃肃选车徒。
野旷金钲转,沙平玉帐铺。一人躬靺鞈,九校勇驰驱。
鹅鹳知兵法,龙蛇入阵图。雪光明组练,寒律劲雕弧。
忆昨三犁候,亲征万里逾。行间走英卫,麾下拔孙吴。
挞伐声灵在,韬铃将相俱。诗人赓虎拜,士气动山呼。
振旅时方暇,回銮日未晡。殊威宣逖土,同轨坦经途。
典礼因时举,欃枪埽迹无。武功虽再缵,文德久覃敷。
用逖昭无外,周防戒不虞。煌煌太平业,磐石巩皇都。
苏堤路。正密柳烘烟,嫩莎收雨。野芳竞吐。山如画、隐隐云藏山坞。六桥徙倚。喧处处、行春箫鼓。鸥影外、一片湖光,夷犹彩舟来去。凝想禊饮花前,爱裙幄围香,款留连步。旧踪未改,还曾记、揽结亭边芳树。愁情几许。更多似、一天飞絮。空自有、花畔黄鹂,知人笑语。
万里桥头独越吟,知凭文字写愁心。细侯风韵兼前事,不止为舟也作霖。
花萼相辉暗递香,岂无难弟伴元方。
水仙只可供奴隶,合得诗人作雁行。
不堪马上逢佳节,况是天涯望故乡。高会未容陪戏马,旧游空复忆临香。
痴云黯黯方垂地,小雪霏霏欲度墙。犹赖多情数枝菊,肯留金蕊待重阳。
幂历女萝草,蔓衍旁松枝。含烟黄且绿,因风卷复垂。
江州江城赤如赭,江吞孤城去如泻,
忽然华楹出城角,庾公之楼高照野。
云空翚飞粲丹雘,树杪鳞差排碧瓦。
行人转盼居人夸,云道风流有存者。
庾公当年志恢拓,神姿从来本夷雅。
偶驱百万撄虎狼,反旆南归惟匹马。
如何倚栏向北顾,坐俯惊湍弄杯斝。
岂知宗国风灯似,膏尽烟空欲煨炧。
朅来抚事一悲慨,泪落清波为谁洒。
细思兴辇总人为,有昊何能擅坯冶。
客舍黄花节,今年花较迟。清霜存晚意,积雨滞芳时。
兴欲谋长醉,狂来得好诗。缅怀情不尽,寥落忽成悲。
雪里攀梅冷不胜,归来分插几空瓶。
花间乱缀未凋玉,窗下细看元是冰。
旋觉暖回还易散,只愁冻损独先零。
诗翁贪看横斜影,未暝呼童急上灯。
自昔中原歌有菽,教诲尔子期式谷。元亮虽有五男儿,衔杯委运拟恸哭。
余初鞠子苦艰辛,年近半百始诞育。壮儿孱弱且多疾,爱养娇痴徒碌碌。
目今年垂十九龄,胸次茫然真朴