挟矢候江阴,鼋鱼出绿浔。年华生意苦,天地杀机深。
掬水犹磨雪,侵肌竟是金。高山不可住,令我独沉吟。
关山明月夜,虏骑报祁连。清光几万里,偏照玉关前。
雪归系雁帛,冰坚饮马泉。鼓角凄凉后,愁看欲曙天。
层层磴道上淩空,气结真龙别有宫。幻出峰峦天上下,閟开岩洞各西东。
瀑帘竟日纷鸣雨,鹤驭何年稳御风。向夕息徒无处所,山家应在白云中。
世上驱驰祇自纷,芒鞋有路出尘氛。春晴踏遍千郊翠,秋好穿残五岳云。
幽意只同藜杖得,閒踪时趁鹿麋群。侯门珠履三千客,野外谁堪半席分。
美人不可期,迢遥隔江浒。惟遣白云来,伴我幽栖处。
累石骊泉十丈围,周遭种柳未成丝。溪童掬水得明月,山客扫花安屈卮。
一榼团栾儿女语,四更历落斗牛垂。拦街白叟笑相问,倒着接䍦歌者谁。
白首登临海一隅,晚风吹雨上髭须。
日边不邮平安使,云影满川山有无。
西北朝天路,登临思上才。城闲烟草遍,村暗雨云回。
人岂无端别,猿应有意哀。征南予更远,吟断望乡台。
城窄山将压,江宽地共浮。
东南通绝域(yù),西北有高楼。
神护青枫岸,龙移白石湫。
殊乡竟何祷(dǎo),箫鼓不曾休。
桂林城窄四周的山好像要压下来,荔江江面开阔好像浮在地面一般。
东南荔江通向极远之地,西北耸立着高高的雪观楼。
青枫两岸的树木,有神灵在此护佑;而在深邃的白石潭底,还游弋着巨龙。
龙船上箫鼓的声音从不停歇,不知道他们有什么祈求呢?
江:指桂江、荔江。
绝域:极远之地。高楼:指雪观楼,见《桂海虞衡志》。
白石湫:在桂林城北七十里,俗名白石潭。
殊乡:异乡;他乡。祷:请求,盼望。箫鼓:箫与鼓。泛指乐奏。
只得流霞(xiá)酒一杯,空中箫鼓几时回。
武夷(yí)洞里生毛竹,老尽曾孙更不来。
(被称为曾孙)的众乡人只得到仙人们赏赐的一杯流霞仙酒,今天所听到的空中箫鼓声不知道以后什么时候再能听到。
武夷洞里长满了很多有毒的毛竹,那些被称为曾孙的乡人们纷纷老去,再也没来。
流霞酒一杯:流霞酒是传说中的仙酒。空中箫鼓:出自中唐时期的笔记小说《诸山记。
生毛竹:出自武夷山神话传说。曾孙:曾孙是神仙对众乡人的称呼,因为神仙的年龄小者几百岁,大者上千岁,所以这样称呼。