露洗檀心迥绝尘,猩袍曾受百花臣。
东风唤起清平曲,西洛移来富贵春。
金缕杯深如劝客,香霞幄暖欲薰人。
年年此地开芳席,看到儿孙色更新。
燕雀纷纷出乱麻,汉江西畔使君家。
空堂自恨无金弹,任尔啾啾到日斜。
保庇孤根逄圣主,矜修晚节顺天机。
空门自有清凉地,不向红尘议是非。
非才遍历清华地,悟佛方为止足身。
浮名浮利莫相试,三千世界一微尘。
展开阅读全文
乘风上天款天语,天公不怒雷公怒。
烟霄一斥下人间,豺狼旁午归无路。
欲度三吴血盈川,欲泛九江兵闇天。
扶筇却出徽城去,去天一握五危巅。
水陆辛勤已足矣,雪花更开九万里。
英雄困饿古犹今,莫学儿曹生愠喜。
展开阅读全文
虏兵震地喧鼙鼓,黑帜插城遍楼橹。
蔽空戈甲来如云,群盗相随剧豺虎。
胡尘漠漠四壁昏,诸将变名窜军伍。
十万兵噪龙德宫,上皇避狄几无所。
嗣君匹马诣行营,朕躬有罪非君父。
奸臣草表遽书降,身率百官先拜舞。
那知冯道冷笑渠,立晋犹存中国主。
翠华竟作沙漠行,望云顿有关河阻。
九天宫殿郁岧嶤,目断离离变禾黍。
生灵日夕望中兴,犹幸君王自神武。
相公特起为苍生,下视萧曹无足数,
词议云涌纷盈庭,群策但以二三取。
老谋大节数子并,行见犁庭灭金虏。
立马常依仗下鸣,日咏杜鹃怀杜甫。
飞鸟犹尊古帝魂,激烈浩歌来义旅。
规模共佐李西平,庙貌不移旧钟簴。
展开阅读全文
我涉江东路,平地雪盈尺。
明日登芙蓉,晴天开晓日。
朅自婺源来,阴雨连朝夕。
瘦马逼云际,又断檐间滴。
顾我亦何人,市朝欲扫迹。
平生诗酒交,落井仍下石。
那知涉畏途,乃烦造化力。
要知万里行,人谪非天谪。
衡云霁韩愈,海市呈苏轼。
君知此理不,鬼物护狂直。
似是轮囷老蠹鱼,尚饶兰露入铜蜍。
诗亡正恐鲁无史,士贱岂容秦有书。
世味几时回橄榄,秋山随地著蘧庐。
多情樵客能相问,莫有余閒赋子虚。
屏迹舍人巷,灌园居士桥。花开不旋踵,草薙复齐腰。
蛤哭明朝雨,鸡鸣闇夜朝。未能全独乐,邻里去招邀。
已绝经年笔,仍关尽日门。身谋嗟翠羽,人事叹榕根。
蔬食风掀市,楼居水破村。岭南霜自薄,何得鬓边繁。