去年秋值罢文闱,今岁无憀自陕归。
雪月好吟还唱和,风云未至且依违。
江南梅早多红带,渭北山寒少翠微。
犹赖一樽消遣恨,不堪枨触口躁时机。
我思君兮河之壖。我为河中之泉,君为河中之青天。天青青,泉泠泠。泉含青天天隔泉,我思君兮心亦然。心亦然,此心复在天之侧。我心为风兮淅淅,君身为云兮幂幂。此风引此云兮云不来,此风此云兮何悠哉,与我身心双裴回。
每忆中林访惠持,今来正遇早春时。
自从休去无心事,唯向高僧说便知。
百年馀古树,千里暗黄尘。关山行就近,相看成远人。
细观才满一轮月,静坐能销万古心。
莫向洪炉烘醉客,只宜清夜定禅林。
火中暑退,庚伏在娄。赫炽方炎,金石欲流。之二大夫,服章紑紑。
文昌台郎,祗命是忧。中江有舳,中涂有辀。风樯雨毂,长夏为秋。
白云在天,崒如岩丘。倏忽西东,不我告谋。翩翩者鹄,俯瞩鱼游。
将逝复止,矫影河洲。嗟予去国,三葛于休。止车生耳,永谢鸣驺。
挥袂江干,长啸林幽。
嫩黄水色接崇明,遥岸风光俨画成。送客纡徐入黄浦,天涯海尽树丛生。
别馆月,犁牛冰河金山雪。道州月,霜树子规啼是血。
壮心感此孤剑鸣,沉火在灰殊未灭。
建安七子云锦裳,东阿冠佩俨帝傍。
美人依约驻何许,卮言和饰含芳芗。
虎头妙处似痴绝,丹青貌出花边月。
空词无色重徘徊,多态有颦转萧屑。
软风吹香态耳苍,蘅皋芝田晴翠长。
玉笙飘断牵情梦,羽葆翻开雇影光。
兰钗横峨双凤翥,调高不染巫峰雨。
龙髓生霞谢露铅,蝉衫如水萦金缕。
瀛洲学士老率更,服暗编简谁施嫱。
平生肝肠忽妩媚,神气钩画同飞扬。
阅晋经唐今几昔,光景常鲜日月白。
绍兴天子曾品题,价重珊瑚何翅百。
吾闻商雒神灵居,祗今王会临皇舆。
原公翊我九畴主,更睹龟呈绿字书。
问俗来山郭,携春到隔溪。花香破禅寂,林樾受莺啼。
欲和观音偈,聊乘醉墨题。閒云若留客,不肯为余西。