雀乳四鷇。
空城之阿。
朝食野粟。
夕饮冰河。
高飞畏鸱鸢。
下飞畏网罗。
辛伤伊何言。
怵迫良已多。
诚不及青鸟。
远食玉山禾。
犹胜吴宫燕。
无罪得焚窠。
赋命有厚薄。
长叹欲如何。
宫磗卖尽雨崩墙,苜蓿秋红满夕阳。
玉树后庭花不见,北人租地种茴香。
五色龙文应汉王,项家徒用力争强。不知麾下无人杰,卷土重来亦是亡。
二百年来事远闻,从龙谁解尽如云。
张均兄弟皆何在,却是杨妃死报君。
虎踞龙蟠画不如,当时宫殿莽为墟。孙刘霸业一抔土,王谢虚名数板书。
瓜步风涛空浩渺,钟山松竹尚萧疏。自从此老争墩后,扰扰于今总为渠。
秋风吹空一横扫,秀桐芳蕙经宵老。晨鸡惊起穷丈夫,心骨调残感霜草。
独起过君喜君在,鹴裘同就旗亭解。酒酣气壮把袂归,吾曹心过中区大。
君不觉丰城两龙思延平,气凝愁紫牛间横。神物际会当有时,洛阳楼上逢张卿。
古人率自穷途起,景略执畚南阳耕。
四百源流尽,三分气燄高。西州称险隘,玄德夸英豪。
统正图王策,关张汗马劳。相雄争胜负,所得仅纤毫。
当世安危虑,斯人智识滔。潜身规去就,择主事游遨。
仗顺亲归汉,平凶首问曹。河间屠血肉,江表战风涛。
雅意存中国,单师静不毛。安知深政术,指画露兵韬。
顾托情尤重,君臣义可褒。南征才解甲,北伐遽投醪。
渭水开营壁,祁山拥节旄。乾坤悲拆裂,荆棘誓锄薅。
远结孙权援,亲将仲达鏖。刘宗难再起,郭坞已长号。
家国犹殷富,衣冠亦俊髦。中途亡辔策,束手类猿猱。
事业垂千载,风流尚一陶。民思夔子国,庙枕蜀江皋。
寿史徒讥议,裴碑自固牢。丹青严壮观,松桧尽萧骚。
丑虏终为患,长弓未见櫜。吁嗟擒纵术,祠下涕沾袍。
西塞山前景,烟霞画里成。一声秋雁度,万里故园情。
去去征途远,悠悠江水清。商风吹落日,离思此中生。
渺然秋水上,瑟瑟芦花汀。孤唱闻渔榜,繁忧剧夜星。
三湘怀揽结,西蜀叹沉冥。梦里寻君处,芙蓉万刃青。
白马逐朱车,黄昏入狭邪。柳树乌争宿,
争枝未得飞上屋。东房少妇婿从军,每听乌啼知夜分。