客行犹未已,乡思苦无悰。棹倚啼猿岸,书停回雁峰。
江声寒水落,松色晚烟浓。明发南征路,关山尚几重。
长安城里竞名花,西苑园边好物华。开近绮罗添国艳,看来弦管半天家。
佳人北里青丝槛,公子西堂白鼻騧。为与群芳殿春色,不辞欢赏极豪奢。
舟行才几里,已觉清心魂。高岸隐遥郭,平沙出远村。
鹤行汀有迹,云过水无痕。渐喜闻渔榜,程程近故园。
群山俯平湖,冰壶浸蒲壁。
奫沦五千顷,岝峉一万尺。
苍松偃旌盖,翠竹林剑戟。
纤尘不可到,湛湛见沙碛。
诗人嗜好异,方寸富泉石。
堂成欲临赋,牋管罗几席。
偶然对涟漪,微风缓摇碧。
高吟寓动静,真尝废晨夕。
璇题壮檐楹,玉轴走宾客。
清商入葱蒨,积雨洗炎赫。
翱翔下幽鹭,从容出圆鲫。
穿荷过独舸,傍柳倚轻策。
此兴复不浅,何日当有获。
君方事閒放,佳处勿轻掷。
明年谷鸣驺,金闺遂通籍。
小雨霏霏夜接朝,乍惊和气入民谣。
官逋遮为麦秋缓,酒价定随人意饶。
欲落枣花蚕断茧,半黄梅子稻移苗。
书生不惯征徭苦,牢落僧房不自聊。
一枝横亚竹梢黄,宫样新翻半额妆。
閒淡似宜冬后日,清癯应怯夜来霜。
生憎丹脸娇含酒,巧妬冰肌冷透香。
取蜡为花缘底事,浪吟空发少年狂。
居延风高检叶空,狼烟夜照甘泉宫。将军授金虎士怒,蚩尤亘天旗尾红。
麒麟前殿催赐酒,巳觉此身非己有。猛气遥将日逐吞,壮心肯落嫖姚后。
雁门城外沙如雪,玉帐霜浓铁衣折。长剑须披瀚海云,哀笳莫怨天边月。
北风烈烈刁斗鸣,回看北斗南方明。惊箭离弦车在坂,不勒燕然终不返。
朝言兮唯唯,暮●兮舋舋,子今此而归兮,我之中怀能不思?
子上称寿兮有贤父,入室举案兮有良妇,慈爱相感兮畴知其故,将求大孝于天下兮,非夫之内顾,望子归来兮来毋暮。
晋家南渡日,此地旧长安。地即帝王宅,山为龙虎盘。
金陵空壮观,天堑净波澜。醉客回桡去,吴歌且自欢。
六月南风吹白沙,吴牛喘月气成霞。水国郁蒸不可处,
时炎道远无行车。夫子如何涉江路,云帆袅袅金陵去。
高堂倚门望伯鱼,鲁中正是趋庭处。我家寄在沙丘傍,
三年不归空断肠。君行既识伯禽子,应驾小车骑白羊。