重叠稽亭路,山僧归独行。远峰斜日影,本寺旧钟声。
徒侣问新事,烟云怆别情。应誇乞食处,踏遍凤凰城。
展开阅读全文
李郎良爱我,速行更留行。留行惜将离,稍展信宿诚。
速行肸当归,早涖岁寒盟。两意浑难定,其寔还相成。
廿年已倦游,欲乞扮社灵。刲羊祭大隐,为我辞尘缨。
便向芙容浦,笃老绝送迎。青山肯破例,何难养伯龄。
事不如人意,又复担双簦。双簦解念我,十步九屏营。
似君真清福,古欢杜柴荆。乃怜征夫困,魂梦辗转萦。
游人纵解维,亦为尔怦怦。况有竹湖叟,关注均不轻。
松梧阁下梦,长共枫林青。
展开阅读全文
七尺疑金铸,须眉尚俨然。茫茫亡国戚,忽忽荷戈年。
甬上曾弭节,先人辱赠笺。一军惊失守,连趼各殊天。
珍重山居誓,苍凉野哭篇。哲昆棠荫在,赐庙海隅悬。
馎饦诗无敌,蟛蜞话足传。归东聊堕马,哭弟几摧弦。
族未零王葛,居胡变海田。清高肃遗像,感槩望遥阡。
式里重思旧,披图愿执鞭。可怜廿四气,早已化云烟。
把酒临风听棹声,河边官柳绿相迎。
几潮路到瓜州渡,隔岸山连铁瓮城。
月色夜留江叟笛,花枝春覆寺楼筝。
赠行不用歌《杨柳》,此日还家足太平。
展开阅读全文
长江浩浩送千古,江流不断鱼龙舞。
芦花荻花愁暮云,天风吹我客湓浦。
移舟回首思故人,凄然一登琵琶亭。
琵琶亭上秦天远,琵琶亭下楚江横。
呜呼我祖唐少传,兜率天中已归去。
客来倚棹问渔翁,香山居士今何处。
冰魂雪魄挽不回,涛山浪屋空崔嵬。
樯乌惊起水鸥睡,绕船明月夜徘徊。
谪官江左秋风惨,江上黄昏月黯黯。
那堪送客闻琵琶,况对怨女不伤感。
洛阳城外虾撁陵,下有甲妓何娉婷。
花落色衰婚舶客,独守孤舟伴月明。
手抚琵琶意呜唈,挑拢撚抹缓复急。
大弦哀哀小弦悲,孤舟嫠妇岂不泣。
霓裳才歇六么鸣,四弦尽作裂帛声。
碧落黄泉两凄苦,幽愁暗恨不堪听。
凛如猿咽梧桐晚,款若莺啼春昼暖。
鹍弦转处如胡笳,宫调弹时若羌管。
江州司马一断肠,灯前老泪如雨滂。
老妇低眉娇滴滴,琵琶掩面罗衣香。
初弹如珠后如缕,一声两声落花雨。
诉尽平生云雨生,尽是春花秋月语。
罗衣揾泪向人啼,妾是秦楼浪子妻。
流落烟尘归未得,青楼昔在洛阳西。
今嫁商人岂妾意,一曲萧骚夜无寐。
秋风吹破居士心。琵琶声声堕珠泪。
居士左迁郁小邦,鼎鼐志愿犹未降。
闻其曲声见其语,万斛愁肠如秋江。
江花江草庐山下,春江花朝秋月夜。
江风飕飕江水寒,不见长安十年话。
当时风月亦有情,为伊翻作琵琶行。
居士悲乐似此妇,此妇激发居士情。
居士还朝此妇死,琵琶古声今已矣。
邦人江上建此亭,古往今来亭下水。
柿叶翻红枫叶黄,荒烟压蓬月堕樯。
星霜磨老香山句,香山骨冷今如霜。
亭空江阔情何极,一思古人一叹息。
两岸横芦今画楼,山水窟中安乐国。
江国凄凉人自悉,香山一去三百秋。
长江不管愁人恨,泪与江波不宽余流。
九江风月嗟无主,孤月依然几今古。
江头愁绝到三更,琵琶不作亦凄苦。
我来适是九世孙,思贤怀古独销魂。
悲风如舞琵琶调,哀鸟如歌琵琶弦。
古人去去不复返,孤亭寂寂寒江远。
琵琶无声万艇横,留得庐山遮醉眼。
展开阅读全文
妾居西北方,容貌亚冰雪。
妾长嗟无媒,孤影对明月。
头绾堕马髻,脚襯凌波袜。
钗梁溜金凤,舞带蒙锦缬。
颈瑳素玉圆,胸莹新酥滑。
翠靥中蛾眉,瑶花嚲鸦发。
腰袅柳丝轻,脸润桃花发。
出郊乘紫骝,蔽目举青繖。
不敢一回首,烟际暗愁结。
谁家白面郎,志气何飘扬。
使妾一过眼,吾肉燔如汤。
自惟父母严,折花回倚墙。
苍官无禄花有封,花王开国胙春风。
不念苍官秦大夫,竹君亦嗤梅兄聋。
夜寒愁吟正无思,青灯唤人补残睡。
梦为蝴蝶宿花回,画角吹香蒸素被。
展开阅读全文
我适越,君适秦。
舟挂越帆犹柳下,马回秦首更江滨。
江滨绿柳多烟颦,岸下碧水生风鳞。
四海交游不易得,一州云月聊相津。
向来君亦何为者,空自红生满袖尘。
君行无遽行,感我思古人。
诗礼谩撩颇牧笑,弓刀自取荀杨嗔。
君不见赵璧生还燕图死,轻把关心不顾身。
又不见鸿门舞罢已成陈,怒撞玉斗岂无因。
夫谁击笏血未泚,或者明年贵买臣。
题柱高司马,弃繻壮终军。
君去几时回,此别休怆神。
百万呼卢银烛夜,十千买酒玉楼春。
展开阅读全文
君不见猿啼苍梧烟,风捲潇湘水。
双蛾无处挽重瞳,粉篁点点凝春泪。
又不见鹤饮瑶池月,露泣龟台花。
百官极目望八骏,青鸟寥寥空暮霞。
呜呼,不自爱惜甘蹈死,
亦不闻乎千金子。公无渡河要渡河,
公要渡河争奈何。
道术期经世,文章真史官。夫君斯已矣,挥扇涕阑干。
垂诏王心恻,遗言友道看。朝华披可恨,谁起楚臣餐。