凉风四起秋云急,门巷萧森鸟雀飞。
黄叶年年惊岁晚,沧江日日待人归。
经时茅屋淹行李,一系扁舟换客衣。
回首昔曾悲故国,于今临眺意多违。
徐园异菊列千盆,往岁探看仕女存。
屡劫归君成独赏,短吟题我尚余痕。
从遗浊世魂初合,胜读离骚道已尊。
惆怅落英留眼待,孤山补插野梅根。
江水绕孤村,芳菲在何处?
春从啼鸟来,啼是春归去。
二月垂杨岸,行春诗酒徒。苍头前引道,拄杖挂葫芦。
金马诏何晚,茂陵居近修。客来云雨散,鸟下梧桐秋。
迥汉衔天阙,遥泉响御沟。坐看凉月上,为子一淹留。
东风落尽辛夷花,遥忆美人天一涯。美人久别音信杳,想见只今霜鬓华。
山房幽深市嚣远,白日枕书眠碧霞。崖高瀑布洒晴雪,净筅石鼎烹春茶。
平生青紫不挂眼,荣名绊人安足誇。当年我来访遗迹,拄杖看云著双屐。
玉箫吹断凤不来,但见千峰倚天碧。台前日夜溪水流,金星光动溪中石。
脱身拟欲恣幽栖,坐占琼台炼金液。衰年误堕尘网中,齿豁头童竟何益。
要识人间过去愁,春宵风雨到湖楼。
如今此恨无分处,应有知人在后头。
西镇何穹崇,壮哉信灵造。诸岭皆峻秀,中峰特美好。
傍见巨掌存,势如石东倒。颇闻首阳去,开坼此河道。
磅礴压洪源,巍峨壮清昊。云泉纷乱瀑,天磴屹横抱。
子先呼其巅,宫女世不老。下有府君庙,历载传洒扫。
皇明应天游,十月戒丰镐。微末忝闲从,兼得事蘋藻。
宿心爱兹山,意欲拾灵草。阴壑已永閟,云窦绝探讨。
芳月期来过,回策思方浩。
淮浦水深八尺强,新城旧城如巨洋。行舟欲泊苦迷岸,居市半空惟堵墙。
浮桥锁断津吏闷,远湖口决渔人狂。顾我情非羡鱼者,临渊终日咏沧浪。
卧理随民欲问安,讣邮俄至废朝餐。
秦川旧会欢如在,汉水新书墨未乾。
丹旐已归人寂寞,素车徒有泪汍澜。
时情冷暖尤无味,一臂相知在肺肝。