濠上风吹白接䍦,何年庄惠此追随。鯈鳞群出来游日,秋水凭添倚杖时。
雨过空梁斜照寂,月摇轻舸片云迟。从容鱼乐即吾乐,观到忘形乃得之。
昼睡醒来日过中,山光入座水函空。
绿杨堤外荷花富,招致清香赖有风。
长相思,在沅湘,九疑之山郁苍苍。
青天荡荡林木暗,落日虎啸风飞扬,欲往从之水无航。
仲尼有德而不用,孟轲竟死于齐梁。
松柏摧折桂生蠹,但见荆棘如山长。
长相思,断人肠。
尔之慈亲家,乃我表姨母。一体姑舅亲,譬之左右手。
我幼依尔家,直至十八九。读书学尔叔,深衷自天诱。
微此谁开先,终作田舍叟。及我显翰林,尔家运不偶。
一兄罹祸罗,二老宵奔走。尚愧我力微,不能解纷纠。
尔时在弱劣,讵意振周后。爱尔谨慎姿,贞此三尺守。
怜义不怜钱,狱掾于公厚。三考入神州,通藉登选部。
省祭归山田,衣冠贲幽牖。谁莫薄为吏,委吏宣圣受。
曹参以封侯,安期以不朽。高卑不高卑,太山等培塿。
王风寖失古,颓波荡自今。李生陈大雅,刘子抱文心。
弱余振鸿藻,高义抗词林。归田守玄默,闭关谢沉吟。
江左郁华彦,岁暮得卢谌。騄骥思长奋,良乐此相寻。
申章粲如玉,感赠重兼金。徒然奉清奏,何由酬赏音。
长乐宫中秋夜长,美人新得幸君王。
别馆不愁金作屋,曲池无羡玉为梁。
门前数报公车过,楼下时闻脂粉香。
总是啼乌声转切,欢娱那解曲凄凉。
金谷寒难破,瑶台雨易滋。笼花纤似雾,着柳乱成丝。
香气微沾径,泉声暗落池。定愁今夜月,不遣鉴罗帷。
火市灯街久寂寥,几家银烛庆元宵。才过三五收华焰,可信韶光疾似飙。
新人如花虽可宠,故人似玉由来重。花性飘扬不自持,
玉心皎洁终不移。故人昔新今尚故,还见新人有故时。
请看陈后黄金屋,寂寂珠帘生网丝。
尚方新报赐衣成,玉节金书万里行。岭外方言通异俗,岛中烟火望孤城。
由来使者关风化,亲见朝廷录姓名。不用殷勤宣圣德,远人先贺海波平。