夫子刚且勇,一摧遂终身。于今斗牛间,郁然气不申。
平生慕用意,碣刻留千春。更为祠堂咏,尚代鸡酒陈。
忧患弥天塞太空,树声争战起长风。楼台寂寂无人到,廊外藤花开小红。
山色深蓝将作雨,日光变黑忽生雷。独倚栏干数鸡鸭,黑奴骑得白牛来。
双玉斗,百琼壶,佳人欢饮笑喧呼。麒麟欲画时难偶,鸥鹭何猜兴不孤¤歌婉转,醉模糊,高烧银烛卧流苏。只销几觉懵腾睡,身外功名任有无。日融融,草芊芊,黄莺求友啼林前。柳条袅袅拖金线,花蕊茸茸簇锦毡¤鸠逐妇,燕穿帘,狂蜂浪蝶相翩翩。春光堪赏还堪玩,恼杀东风误少年。
日融融,草芊芊,
黄莺求友啼林前。
柳条袅袅拖金线,
花蕊茸茸簇锦毡。
鸠逐妇,燕穿帘,
狂蜂浪蝶相翩翩。
春光堪赏还堪玩,
恼煞东风误少年。
十里南来道,初逢第一州。
地因苏子重,江替老瞒羞。
路转淮山□,天开楚岸浮。
吾无赤壁赋,聊亦驾扁舟。
皇朝锐意急英贤,虏据中原七十年。
际遇风云凡事别,积功日月壮心愆。
管箫器小谁能识,孔孟人存用则传。
惭负寿皇勤教育,奏篇半彻冕旒前。
自谓清贫苦,那知即是安。
路从平去好,事到口开难。
松老心长在,花红色易残。
浮生既如许,浑作梦中看。
门沿大堤入,路趁浅莎行。
树短云根拔,山穷地势倾。
孤舟难泊岸,远水欲沈城。
半夜求津济,烟中荻火明。
一洗街头百日尘,危楼飞起蜀江滨。霞拖水面缲红锦,月涌云心碾白银。
村巷鸟衔残栗过,野塘鱼戏晚荷驯。卜邻万里桥西好,称此秋风落第身。
阿房宫殿久成灰,犹剩沧溟百尺台。立石可能天作柱,凭栏方信海如杯。
烟云忽拥秦桥出,风雨愁移越冢来。杨仆楼船无一在,九重空想伏波才。