念玉人微叹。悄关情、年时出处,倘如侬愿。撒赖佯羞终不改,难掩心头缱绻。
春去矣、平安信断。知是含嗔还作态,这相思、拚共春泥烂。
爱与恨,埋无算。最怜彼此猜疑惯。记曼声、过来些坐,炉边低唤。
若道今生缘法浅,怎遣那回相见。更入抱、温馨历乱。
誓约万千魔万丈,镇堪嗟、万事为君散。况鬓雪,愁边攒。
南星中大火,将子涉清淇。西林改微月,征旆空自持。
碧潭去已远,瑶华折遗谁。若问辽阳戍,悠悠天际旗。
九真之域连南溟,二仪运化山水清。砂乳遥分南斗气,孔翠偏含赤帝精。
羽毛皎皎倾九都,紫茸花点金明珠。光仪色相遥怜尔,曳电飘霞宛相似。
春晴矫入苍梧天,月冷翻回洞庭水。洞庭苍梧满光采,阆岑玄圃空相待。
清梦偏宜琼玉田,閒心最惜温凉海。红鸾舞月共佳期,白鹤冲云更不疑。
长随玉女朝丸药,每看仙人昼赌棋。仙人玉女紫云隈,翠作銮车金作台。
灵椿白榆对结子,八千馀岁仍归来。温伯雪子锦城仙,文藻风流世所贤。
堂上春晖烟雾散,图中珍翼鬼神传。秋风明日叹离居,巫峡吴江万里馀。
愿借交南双锦翼,为传天上玉宸书。
结屋离黄道,开门对白沙。
一庄千古月,三径四时花。
客至旋沽酒,身闲自煮茶。
相闻虫鸟外,不复听喧哗。
春冰幕千丝,我箑美无度。
习习南浦秋,受藏忆袭护。
之子思吴鳞,触热遥问津。
举箑寄薄劣,却暑兼障尘。
荆榛道崎岖,轻车宜徐徐。
戴星秣骊驹,未午投林庐。
酌月重来期,名言毋重违。
自嗟君是客,忍赋别离诗。
日斜月上过零丁,丞相丹心日月明。当日几多亡国泪,惊波犹作打船声。
夜灯读书史,飘然抚予胸。
奇哉天下士,英雄见略同。
子长叹息?家事,谓势於人将有穷。
谪仙作诗戒鲸鲵,亦云勿恃风涛之势如白龙。
乃知世上夸毗子,控搏外物终成空。
君不见寡大夫围初得楚,章作华台前汗成雨。
郑田周鼎哆然求,齐桓晋文何足数。
一朝乾溪万众溃,饥卧独枕涓人股。
君不见夫差称霸会黄池,诸侯不敢捩眼窥。
临盟争长莫敢拒,吴竟为先晋次之。
中原甫归败笠泽,甬东百家悕可悲。
君不见赵家主父尤雄强,吞灭代北如驱羊。
诈称使者入秦池,威风惊倒秦昭王。
暮年立子一失计,探{觳角换鸟}沙丘终饿亡。
诵诗读史余,更披金匮书。
章蔡与秦韩,往事尤可吁。
惇欲族诛元佑人,荐福鑱碑立诸京。
兴五十三家桧掌股,庆元五十年侂牙龈。
章蔡投荒韩授首,秦亦奄奄泉下人。
当时气势动山岳,如今一窖寒灰尘。
后来视今犹视昔,哀哉踵路双辀倾。
三书读罢灯亦暗,齁齁一枕东方明。
我为浔阳客。
戒旦乃西游。
君随春水驶。
鸡鸣亦动舟。
共泛湓之浦。
旅泊次城楼。
华烛已消半。
更人数唱筹。
行人从此别。
去去不淹留。
霓氅蹁跹拜玉宸,发挥道德五千文。
步虚夜半千山月,朝斗空中五色云。
风雨若时昌国运,乾坤齐寿祝吾君。
贤侯方寸精诚积,散作丰湖叶气薰。
走马温汤直隼飞,相逢矍铄理征衣。军中得力儿男事,入驿从容见落晖。