万里发辽阳,处处问家乡。回车不淹辙,雨雪满衣裳。
行见日月疾,坐思道路长。但令不征戍,暗镜生重光。
此地本无竹,远从山寺移。经年求养法,隔日记浇时。
嫩绿卷新叶,残黄收故枝。色经寒不动,声与静相宜。
爱护出常数,稀稠看自知。贫来缘未有,客散独行迟。
溪上先人之敝庐,南山秀色照庭除。何时共买扁舟去,看钓寒波缩项鱼。
芝泥初熟诏书成,红药翻阶书景清。
屋尾生烟宫漏水,时闻幽鸟自呼名。
铜盘蕙草起青烟,斗帐香囊四角悬。
沈约愁多徒自瘦,相如意密有谁传。
金塘雨过犹疑梦,翠袖风回祇恐仙。
日上秦楼休寄咏,东方千骑拥辎軿。
豫章南国一都会,夕拜东臺最上流。
捧诏暂辞青锁闼,携家便泛木兰舟。
褰帷听讼民谣洽,解榻延宾主礼优。
祇恐徵黄在朝暮,西山灵药未容求。
春云漠漠水平湖,掉尾扬鬐羡尔鱼。自笑山林双目短,不知江海万形殊。
桃花浦口钩虚掷,芦叶矶边网自疏。岁久只愁头角异,风雷相送上天衢。
绿鬓云鬟红玉颊,日日溪头弄舟楫。采莲采叶复采花,莲花莲叶何稠叠。
万里关山君别妾。试问相思路几重,数尽莲花数莲叶。
一兴微尘念,横有朝露身。如是睹阴界,何方置我人。
碍有固为主,趣空宁舍宾。洗心讵悬解,悟道正迷津。
因爱果生病,从贪始觉贫。色声非彼妄,浮幻即吾真。
四达竟何遣,万殊安可尘。胡生但高枕,寂寞与谁邻。
战胜不谋食,理齐甘负薪。予若未始异,讵论疏与亲。
浮空徒漫漫,泛有定悠悠。无乘及乘者,所谓智人舟。
讵舍贫病域,不疲生死流。无烦君喻马,任以我为牛。
植福祠迦叶,求仁笑孔丘。何津不鼓棹,何路不摧輈.
念此闻思者,胡为多阻修。空虚花聚散,烦恼树稀稠。
灭相成无记,生心坐有求。降吴复归蜀,不到莫相尤。
廛居远嚣尘,市隐渺湖海。
闲窗理书卷,乐事供戏彩。
萧然万虑忘,恬尔四时改。
青山满郊园,未省费钱买。
客来笑迂拙,我乃厌机械。
今朝起遨游,欢意与天会。
光风挟霁月,璇宇扫氛霭。
兹游发吾舅,从恿及流辈。
扁舟凌湘波,步屧更东迈。
名园展良觌,珍赏皆胜概。
松筠矗高节,花草足芳佩。
化工自无私,物理欣有待。
从渠春烂熳,壮我胸磊磈。
招邀坐莓苔,取次列鲑菜。
真成脱边幅,底用见奇怪。
酒阑发深省,事往忆初载。
经营赋归田,想像古贤宰。
骑箕久汗漫,种木今猥大。
安能耽燕翫,颇复念兴废。
信美非吾庐,高兴忽天外,
归来且长哦,它时续诗话。