马首一杯酒,寸心难重陈。君看白云去,处处青山春。
丈夫贵出处,不愧千秋人。青蝇点浊污,白璧同玞珉。
我生亦偃蹇,感此良悲辛。空有卞和泪,赖知原宪贫。
志士各有心,其能卸物嗔。古人亦有此,勉德相为邻。
行行何赠之,送送临江滨。幽兰为君采,长佩为君纫。
愿结腰带间,长随君子身。
竹里烹茶费屡呼,携壶沽酒绕村无。同餐麦饭无难色,风槩知非浅丈夫。
野树参差绿,山花零乱红。夕阳一樽酒,聊与故人同。
南游曾共游,相别倍相留。行色回灯晓,离声满竹秋。
稳眠彭蠡浪,好醉岳阳楼。明日逢佳景,为君成白头。
芦荻烧残孟德舟,洞箫吹彻子瞻愁。昨从赤壁矶头过,水冷鱼惊月一钩。
树头啼鸟唤眠觉,无数柳绵飞入袍。
乱花绕屋水光动,碧虹漏窗春日高。
乳雀趁飞玉蛱蝶,娇鸦啄落金樱桃。
倚栏正欲破閒闷,听得酒声鸣小槽。
寂寞郊扉地,晴光瀰望辰。门从花胜竹,客到酒当春。
牢落看莺晚,流连发兴频。残晖与幽色,披豁共吾真。
行杯酌罢歌声歇,不觉前汀月又生。
自是离人魂易断,落花芳草本无情。
白马行且嘶,玉勒锦障泥。扬鞭羽林郎,宿卫通金闺。
一朝赴边急,转战玉关西。长戈挥白日,高旌卷彩霓。
驱山填火井,累石起云梯。烽举星芒乱,弓开月影低。
分符降赤勒,飞箭定渠黎。功许韩彭并,名与卫霍齐。
主恩谅可报,国难讵难挤。孰甘局乡邑,门巷闭蒿藜。
草色青青汉水新,异乡听雨怕逢春。
客怀不似今年恶,频向东风送故人。