人生更代谢,阖辟为之机。盛衰无常理,生死乃其宜。
始来本自无,终往奚足悲。扰扰依形立,百岁以为期。
黾勉返吾初,俟命复奚疑。
屈指年华四十三,归来憔悴百无堪。远怀未得生前遂,俗事多因困后谙。
百亩桑麻负城邑,一轩花竹对烟岚。纷纷世态终休论,老作山家亦分甘。
华节倏云逝,流芳尚可怜。
分明婉娈日,不计别离年。
听燕语檐隙,看絮舞楹前。
匪无合欢草,幽忿谁能蠲。
今日复今日,今日何其少!
今日又不为,此事何时了?
人生百年几今日,今日不为真可惜!
若言姑待明朝至,明朝又有明朝事。
为君聊赋今日诗,努力请从今日始。
总是今日又今日,今日能有多少呢!
今天又没做事情,那么这件事情何时才能完成呢?
人这一生能有几个今日,今日不做事情,真是可惜啊!
假如说姑且等到明天到了再去做,但是明天还有明天的事情啊!
现在为诸位写这首《今日》诗,请从今日就开始努力工作吧!
北风日以劲,古道无人行。阳坡树已黄,阴崖草犹青。
四时相代谢,谁为此枯荣。揽衣坐幽磴,下有流泉声。
听之不成调,挹之有馀清。悠悠京洛尘,污人头上缨。
寒夜独凭阑,徘徊看明月。如何咫尺间,故人相隔绝。
春山佳气多,白云满芳树。
幽径绝尘踪,落花映深户。
微雨洒林落,东风长兰步。
之子招不来,沧洲日将暮。
可怜青铜镜,挂在白玉堂。玉堂有美女,娇弄明月光。
罗袖拂金鹊,彩屏点红妆。妆罢含情坐,春风桃李香。
逢著平乐儿,论交鞍马前。与酤一斗酒,恰用十千钱。后余在关内,作事多迍邅。何肯相救援,徒闻宝剑篇。
逢着平乐儿,论交鞍马前。
与酤一斗酒,恰用十千钱。
后余在关内,作事多迍邅。
何肯相救援,徒闻《宝剑篇》。