宫柳初开一抹眉,武昌城下乍逢时。
春来树树烟条绿,欲认何枝是旧枝。
寒食东风已满城,小枝纤弱拂啼莺。
东君不惜离人苦,又向前年折处生。
寒食东风已满城,小枝纤弱拂啼莺。东君不惜离人苦,又向前年折处生。
顿悟真空弃外缘。乐清闲。四时进火运周天。种芝田。埏植玄炉分造化,饮灵泉。寥阳丹阙永绵绵。证金天。
二曜忙忙若转丸。走天边。催人贩骨似丘山。不停闲。恋火猫儿拽不出,忒痴顽。遍观尘世总如然。好心酸。
有情是堤柳,春色暗亭亭。复恐离人折,西风吹不青。
雾撚烟搓一索春,年年长似染来新。
应须唤作风流线,系得东西南北人。
北使成群去复来,喧传欲奉上皇回。
悬河涕泪经年尽,匝地风尘一旦开。
福德果符休士兆,英雄空抱救时才。
只愁猾虏多翻覆,早迓鸣鸾入紫台。
绿蜡芽疏雪一包。绽云梢。清香却暑置堂坳。晚风飘。冰雹无声栖碧叶,笑仍娇。相随茉莉展轻绡。伴凉宵。
渝州江上忽相逢,说隐西山最上峰。
略坐移时又分别,片云孤鹤一枝筇。
忆昨宣和末,群凶聚韦羌。一朝逻巡尉,州县皆皇皇。
居民弃家走,元稚纷抢攘。我时遭劫逐,与子空相望。
及兹建炎始,叛卒起钱塘。初闻杀长吏,寻亦及冠裳。
死者不为怪,生者反异常。子在贼围中,不知存与亡。
出处虽异域,阽危多备尝。骨肉非不亲,患难各自当。
回思见贼日,岂谓免杀伤。安知出深壁,犹得还故乡。
争言不死状,失声惊四旁。馀生偶然遂,万事皆可忘。
会我试新秫,放怀坐中堂。庭梧露舛碧,砌菊风催黄。
年华意未晚,蟋蟀已近床。对此复何待,五觞至十觞。
歌声咽寒月,舞袖破夜霜。岂无少年态,一醉乃尔狂。
此徒为酒使,酒力安得长。灯影照鬓发,百忧在中肠。
干戈时未息,盗贼势益张。与子归何处,相看两茫茫。