春尽江南茂草深,绕池萦树碧岑岑。
长安官舍孤根地,一寸幽芳万里心。
君不见项王乌骓如黑龙,蹴踏万里烟尘空。五年乘之勇无敌,七十二战收奇功。
又不见白门赤兔来向东,神物终属云长公。百万军中刺名将,疾如健鹘追秋风。
龙眠居士亲貌得,毛色意态将无同。沙场无人白日静,平陂浅草青茸茸。
双蹄直立欲变化,两尾突起争豪雄。还君此图三叹息,此马忽去难再得。
江南异事人未知,又见麒麟出东壁。
晓风猎猎捲芭蕉,帘幕深深燕子巢。十二画栏都倚遍,一双蝴蝶上花梢。
晓风猎猎卷芭蕉,帘幕深深燕子巢。
十二画栏都倚遍,一双蝴蝶上花梢。
华阳洞口玉糁羊,世人傅得神人芳。
雪团入口桂椒香,能令老者寿而康。
瑶池玉佩正丁当,箬包聊荐九霞觞。
世言神仙不鲜食,初平山中果何物。
桃源更有避秦人,割鸡为黍迎来宾。
粲粲冰肌雪未暾,萧萧疏影写黄昏。情深西子湖边树,梦入罗浮月下村。
万斛春光归笔力,一枝云气沁香魂。清江寂寞杨丞远,无限风流此日存。
问君何所思,迢递艳阳时。门静人归晚,墙高蝶过迟。一双青琐燕,千万绿杨丝。屏上吴山远,楼中朔管悲。宝书无寄处,香毂有来期。草色将林彩,相添入黛眉。
秋水转庭柯,临池晚兴多。
禽闲栖缺岸,鱼戏动凉波。
露浥将衰柳,风欹欲败荷。
虽无江海思,咫尺得频过。
睡眼朦胧撑不开,鸡声唱晓梦惊回。
竹炉尚有残冬火。柏酒初斟新岁杯。
身世百年如梦幻,功名两字已心灰。
门无贺客清闲甚,自汲寒泉浸古梅。
径脱东风入律新,翠华移跸罢东巡。中原父老应遮道,要看君王玉座春。