虽言千骑上头居,一世生离恨有馀。
叶下绮窗银烛冷,含啼自草锦中书。
潮去送郎去,潮归郎不归。何如潮有信,朝去暮归矶?
江上见危矶,人形立翠微。妾来终日望,夫去几时归。明月空悬镜,苍苔漫补衣。可怜双泪眼,千古断斜晖。
南国有美人,高楼城南端。问年如罗敷,生小有令颜。
三月蚕苦饥,不辞采桑艰。春风如有意,吹遇南陌间。
何以赠美人,骊龙颔下珠。团圞似明月,照耀合欢襦。
美人意不然,为怜采深渊。何以赠美人,秋江多芙蓉。
盈盈艳云髻,灼灼辉玉容。美人意不嘉,为怜非春花。
何以赠美人,荆山一片玉。裁为约指环,素手绝尘俗。
美人意不欲,为怜曾刖足。相见欲相亲,曷以将我怀。
粉黛君自有,我情非所谐。徘徊思所赠,安得情非乘。
我欲陈此曲,归来抚素琴。弹作陌上桑,慷慨有馀音。
渥窪天马倈,虎脊而龙膺。
追电籋浮云,灭没如流星。
络以黄金鞿,闲之白玉京。
王良骖帝御,望舒引前旌。
朝踏交河冰,暮清瀚海尘。
归憩华山阳,谈笑静甲兵。
胡为刍豆拘,下与驽骀并。
羊肠困九折,盐车絷长缨。
悬金方市骏,引脰聊一鸣。
伯乐肯回顾,价其十倍增。
歌声怨极珠难续,琴韵愁深水易分。
公子何须赋巫峡,梦中真复有朝云。
初日照杨柳,玉楼含翠阴。啼春独鸟思,望远佳人心。
幽怨贮瑶瑟,韶光凝碧林。所思曾不见,芳草意空深。
嫁君苦太迟,别君苦太早。官行有程期,不得暂相保。
妾有嫁时衣,金缕光葳蕤。送君即远道,数日望君归。
君去竟何许,君归竟何长。昔为胶与漆,今为参与商。
朝看云间雁,暮看水底鱼。雁鱼过几许,何处寄君书。
有食不下咽,有衣不被体。夜回九转肠,日下千行泪。
阶前萱草长,奁内粉黛空。萱草不解忧,粉黛为谁容。
人生若朝露,颜色岂长好。况乃怀忧愁,忧愁复易老。
及春不开花,结子待何时。君在须早归,妾在长相思。
妾不愿君富贵,妾只愿君贱贫。贱贫足相保,富贵多弃旧。
妾不愿君成功,妾只愿君早归。早归及年少,功成妾已老。
君去妾二八,容颜花莫如。肌白不著粉,色红不施朱。
即今君尚未酬勋,妾年二十已有馀。
南山有玄豹,七日不下食。欲泽雨露洁,成彼文章饰。
皮成为身菑,不如生羽翼。只愁羽翼成,复遭罗且弋。
雨晴烟晚,
绿水新池满。
双燕飞来垂柳院,
小阁画帘高卷。
黄昏独倚朱阑,
西南新月眉弯。
砌下落花风起,
罗衣特地春寒。