丞相南征定有无,幕中谁是骋良图。
遥知贼胆纵横破,绕帐生犀一万株。
瑞木辞天汉,因风响触楹。光催晓鸡误,素失白鹇惊。
冰柱随门见,瑶林逐径成。南州多疠鬼,藉汝胜鏖兵。
倦夜苦夜短,追凉卧前楹。清飙飒然至,滓秽开天经。
月在房心间,木末相将明。频年困粳稌,何足糁藜羹。
一饱吾可必,呼儿斟醁醽。酣歌几达曙,露下湿流萤。
展开阅读全文
静女不下堂,游子志四方。
五花骄马金络脑,出门仆从生辉光。
草青沙软湿春雾,玉蹄联翩踏花去。
楼头明月阙又圆,西风一夕生庭树。
明璫缀以木难珠,锦衣系以貂襜褕。
青眉玉颊为谁好,天阔飞鸿无素书。
今年花落容华在,明年花发容华改。
离鸾别鹄不自怜,人生难得长少年。
风流浑似内家妆,也想春风不分香。
从得倾城与倾国,牡丹人道是花王。
茂宰隳官去,扁舟著彩衣。湓城春酒熟,匡阜野花稀。
解缆垂杨绿,开帆宿鹭飞。一朝吾道泰,还逐落潮归。
一年离九陌,壁上挂朝袍。物外诗情远,人间酒味高。
思归知病长,失寝觉神劳。衰老无多思,因君把笔毫。
茅屋厌卑湿,登楼思不群。天边春色早,窗外暮寒分。
把酒邀归鸟,捲帘惊宿云。直须借一榻,高卧避尘纷。
曾櫩霁晚雨,馀响犹滴沥。天风吹浮云,入夜已无迹。
月波泛脩竹,滟滟流几席。兰膏灭众炬,凉气满四壁。
蕙烟擢铜炉,暗触鼻端息。藜床但危坐,万想本空寂。
肺肝既冷然,纨扇亦暂释。将军不吾期,乐事空自得。
愿言赋长谣,为我记此夕。
羡他雪色一般同,点缀苍苍滓太空。
白比虾蟆终蚀月,轻如蝴蝶乱随风。
不容著迹无人处,漫借作光似我穷。
翠竹疏梅成佛地,未嫌冻立此山中。