女萝寄青松,绿蔓花绵绵。三五定君婚,结发早移天。肃肃羔雁礼,泠泠琴瑟篇。恭承采蘩祀,敢效同车贤。皎日不留景,良辰如逝川。愁心忽移爱,花貌无归妍。翠袖皓珠粉,碧阶封绿钱。新人易如玉,废瑟难为弦。寄谢蕣华木,荣君香阁前。岂无摇落苦,贵与根蒂连。希君旧光景,照妾薄暮年。
重锦化为泥,翦刀误人事。夜裁远道书,翦破相思字。
妾心不自信,远道终难寄。客心固多疑,肯信非人意。
万里不言远,归书长相次。可即由此书,空房□忌讳。
蕙花空帐不生春,香壁泥红堕网尘。
微步姗姗灯影里,金屏夜降李夫人。
君久戍远碛,妾愁在空帏。不得如青草,随春上君衣。
亭亭望夫石,化石石作心。丈夫无死节,妇人那可轻。
山花满头云作衣,日日望夫夫不归。夫不归,泪如水,至今水流流不止。
梳鬟照寒泚,寒泚知贞胸。
整鬟摘秋芳,秋芳无冶容。
平生几偃蹇,今逐梁君鸿。
既甘布裙绩,宁厌短褐舂。
剔目信已笃,刲耳何所从。
独抚箜篌谣,河流自潨潨。
虽言千骑上头居,一世生离恨有馀。
叶下绮窗银烛冷,含啼自草锦中书。
潮去送郎去,潮归郎不归。何如潮有信,朝去暮归矶?
江上见危矶,人形立翠微。妾来终日望,夫去几时归。明月空悬镜,苍苔漫补衣。可怜双泪眼,千古断斜晖。
南国有美人,高楼城南端。问年如罗敷,生小有令颜。
三月蚕苦饥,不辞采桑艰。春风如有意,吹遇南陌间。
何以赠美人,骊龙颔下珠。团圞似明月,照耀合欢襦。
美人意不然,为怜采深渊。何以赠美人,秋江多芙蓉。
盈盈艳云髻,灼灼辉玉容。美人意不嘉,为怜非春花。
何以赠美人,荆山一片玉。裁为约指环,素手绝尘俗。
美人意不欲,为怜曾刖足。相见欲相亲,曷以将我怀。
粉黛君自有,我情非所谐。徘徊思所赠,安得情非乘。
我欲陈此曲,归来抚素琴。弹作陌上桑,慷慨有馀音。