诗人月下见梅花,著力形容极口誇。若使月明中见菊,欲将何语为褒嘉。
春色遽如许,春愁无柰何。
看山连楚越,端坐惜羲娥。
吾子频相见,新诗苦未多。
试穿一两屐,从我上烟萝。
史文谍象阐精英,世俗纷纷强指名。太液净涵棋局稳,姮娥圆绕贝珠清。
赤墀台辅幽人志,兰友参商此夜情。雷焕巳亡谁继踵,剑光空射斗牛明。
两日閒为汗漫游,溪边长是唤扁舟。杯盘草草同真率,笑语悠悠得细酬。
别墅桥攲泥没膝,东园亭小雨沾头。不知桃李都开遍,更趁残花一醉休。
家世法真余,清名人不如。高年推亥字,大隐寄廛居。
逸客闲相过,机心老更疏。多君能教子,余庆在诗书。
逝将归旧林,复此别知音。绾鱼惭分薄,解剑感交深。
目送三河使,身分十亩吟。从兹一相失,长叹隔飞沉。
去马疾如飞,看君战胜归。新登郄诜第,更著老莱衣。
汉水行人少,巴山客舍稀。向南风候暖,腊月见春辉。
折柳都门晓,江头送远行。鸟催离兴急,风正去帆轻。
芳草雨中绿,岷山天外青。不堪回首处,肠断鹧鸪声。