角声定自与谁语,月色不应无为明。
已作杨花着泥久,无多心事惹愁生。
今日论形胜,全淮正上流。
老成资毕召,俊异集枚邹。
共说从军乐,休歌出塞愁。
乡邦饶杞梓,君已拔其尤。
殷勤蝶障与蜂遮,一点幽香不许赊。
岁岁相逢只如此,问花羞我我羞花。
熙熙春日晖,绵绵原上草。原草含春晖,青葱生意好。
流光忽西驰,瞬息春已老。谁知寸草心,怀恩竟难报。
万君边阃英,所志在忠孝。缅思堂上亲,背弃一何蚤。
感此春晖图,中心惄如捣。
茅屋人家一两间,绿云遮户鸟声闲。小桥尽日无人度,春护苔花一径斑。
采莲朝下湖西曲,短袂轻绡斗妆束。小红艇子驾双桡,荡破粼粼镜光绿。
荷叶荷花飏锦云,鸳鸯两两护波纹。荷钱却喜似侬钿,藕丝还爱似侬裙。
湖头昨夜西风雨,沙嘴新添三尺水。翠倒红翻相向愁,波心半露青莲子。
采莲复采莲,回船正迎浪。不恶归去迟,只嫌明月上。
明月团团湖水秋,清光满面照侬羞。郎家只隔湖南垞,咫尺横波日夜流。
积雪连旬晦,江空岁晏时。客途偏感慨,忍诵蓼莪诗。
山石犹有理,山木犹有枝。
人生非木石,别久宁无思。
愁来步前庭,仰视行云驰。
行云随长风,飘飘去何之。
行云有时定,游子无还期。
高梁始归燕,鹈晙已先悲。
有生岂不苦,逝者长如斯。
已矣复何事,商山行采芝。
江上孤臣一片心,几经漂没水痕深。
极怜撑住即从古,正恐崩颓或自今。
藓蚀秋螺残老翠,蟂鸣春雨落空音。
好携双鹤矶头坐,明月中宵一朗吟。