连山高高上无极,仰视青天不盈尺。俯览可以穷九域。
我疑山灵应上诉,帝遣夸娥运神力。又疑蓬莱脱左股,万里飞来倚空碧。
乾坤一色云冥冥,急霰始集雪又零。依依度桥者谁子,隐隐操舟如送迎。
万壑千岩深且窈,两两相将事幽讨。若非淮南访八公,定是匡庐寻五老。
意匠经营妙入神,披图烂熳皆天真。人间何处有此境,我欲从之一问津。
楼阁参差烟水村,凉风槲叶下纷纷。何人理钓秋江上,惊起新来白雁群。
老爱屏山律,闲参洞室禅。
幽居惟种竹,净社不名莲。
院日留残局,床风掩断编。
西林耆宿尽,怀旧一凄然。
羽檄西北飞,交城日夜围。庙堂盛征选,戎幕生光辉。
雁行度函谷,马首向金微。湛湛山川暮,萧萧凉气稀。
饯途予悯默,赴敌子英威。今日杨朱泪,无将洒铁衣。
重冈细草覆坡陀,风引松花落涧阿。草屋雨馀云气湿,开门不厌好山多。
九真之域连南溟,二仪运化山水清。砂乳遥分南斗气,孔翠偏含赤帝精。
羽毛皎皎倾九都,紫茸花点金明珠。光仪色相遥怜尔,曳电飘霞宛相似。
春晴矫入苍梧天,月冷翻回洞庭水。洞庭苍梧满光采,阆岑玄圃空相待。
清梦偏宜琼玉田,閒心最惜温凉海。红鸾舞月共佳期,白鹤冲云更不疑。
长随玉女朝丸药,每看仙人昼赌棋。仙人玉女紫云隈,翠作銮车金作台。
灵椿白榆对结子,八千馀岁仍归来。温伯雪子锦城仙,文藻风流世所贤。
堂上春晖烟雾散,图中珍翼鬼神传。秋风明日叹离居,巫峡吴江万里馀。
愿借交南双锦翼,为传天上玉宸书。
春冰幕千丝,我箑美无度。
习习南浦秋,受藏忆袭护。
之子思吴鳞,触热遥问津。
举箑寄薄劣,却暑兼障尘。
荆榛道崎岖,轻车宜徐徐。
戴星秣骊驹,未午投林庐。
酌月重来期,名言毋重违。
自嗟君是客,忍赋别离诗。
娇红淡粉逞春姿,好手移来一两枝。
见说此花三十种,只消莫画醉西施。
霓氅蹁跹拜玉宸,发挥道德五千文。
步虚夜半千山月,朝斗空中五色云。
风雨若时昌国运,乾坤齐寿祝吾君。
贤侯方寸精诚积,散作丰湖叶气薰。
南国春时不似秋,春风肠断燕飞楼。凭君莫问空中字,一带联翩写去愁。