含酸梅子渐生仁,莺老花飞迹已陈。一夜南风摇斗柄,明朝烟柳不关春。
风云吹絮柳飞花,睡起钩帘日半斜。四海随人双燕子,相逢处处作生涯。
蛟川见君蛩然喜,虎须猿臂一男子。
三尺雕弓丈八矛,目底倭奴若蚍蚁。
一笑遂为莫逆交,剖心相示寄生死。
君战蛟川北,我战东海东。
君骑五龙马,我控连钱骢。
时时戈艇载左馘,岁岁献俘满千百。
功高身危古则然,谗口真能变白黑。
赭衣关木为君冤,君自从容如宿昔。
顾我无几亦对簿,狱中悲喜见颜色。
君相圣明日月悬,谗者亦顾傍人言。
贷勋使过盛世事,威弧依旧上戎轩。
君今耀镇狼山曲,云龙何处更相逐。
春风离樽不可携,短歌遥赠亦自勖。
与君堕地岂偶然,许大乾坤着两足。
一度男儿无两身,担荷纲常忧覆泬。
皓首期君共努力,秋棋胜着在残局。
燕然山上石岩岩,堪嗟近代无人涘。
与君相期瀚海间,回看北斗在南关。
功成拂袖谢明主,不然带砺侯王亦等闲。
独向江头坐钓矶,浮岚空翠点春衣。
临流回首看归鸟,高树无风山叶飞。
唐伐羌戎盛冉駹,韩公谋略信无双。年来西域劳兵革,愿筑三城署受降。
著雨胭脂点点消,半开时节最妖娆。
谁家更有黄金屋,深锁东风贮阿娇。
化工裁翦用功专,濯锦江头价最偏。
酷爱几思凭画手,难题浑觉挫诗权。
艳凝绛缬深深染,树认红绡密密连。
因想当年武平一,枝枝眷赐侍臣先。
开尽夭桃落尽梨,浅荂深萼照华池。
都缘西蜀盘根远,岂是东君属意迟。
烟惨别容曛宿酒,露凝啼脸失臙脂。
须知贾相风流甚,曾许神仙品格奇。
海外移根灼灼奇,风情间丽比应稀。
晶莹实萼排珠琲,旖旎芳丛簇绣帷。
繁极祇愁随暮雨,飘多何计驻春晖。
沈花溪上年年意,露湿烟霞拂客衣。
王风日以降,瞻乌于谁屋?秦售十二城,赵夸如此璧。
宿昔相如子,风云气绝伦。
忽承赵王命,携璧西入秦。
强秦尚诈术,弄璧城不入。
公子怒见欺,裂眦睨柱立。
全璧归赵廷,位列廉颇左。
计谋日云拙,几作渑池虏。
壮士岂若此,公子非真勇。
暴虎复凭河,事有轻且重。
两国急啮噬,璧乃秦兵饵。
天地相颠倒,血成沧海水。
强弱自有分,竟入秦王府。
邯郸白骨寒,鬼哭千万古。
文衡卓卓擅英声,相与明簪笑语清。报国共盟推毂志,五湖敢羡一舟轻。