少林禅伯旧松亭,闻说巢云个个青。一榻秋声风度岭,半空凉影月临扃。
雨花飞处苍龙蛰,贝叶翻时白鹤惊。何日从师游胜境,共餐玉粒驻长龄。
顾渚山边郡,溪将罨画通。远看城郭里,全在水云中。
西阁归何晚,东吴兴未穷。茶香紫笋露,洲回白蘋风。
歌缓眉低翠,杯明蜡翦红。政成寻往事,辍棹问渔翁。
乱飘僧舍茶烟湿,密洒歌楼酒力微。
江上晚来堪画处,渔人披得一蓑归。
夜集群山雪,寒欺一把茅。红炉无宿火,黄绢有新抄。
坐久灯排粟,杯行橘解包。颓然投败絮,老懒信儿嘲。
夜雪群山雪,寒欺一把茅。
红炉无宿火,黄娟有新抄。
坐久灯排粟,杯行橘解包。
颓然投败絮,老懒信儿嘲。
岁事时无失,先畴手自耘。克家亲有养,投老意弥勤。
方羡高年庆,旋惊白日曛。可怜坟上土,仍占垄头云。
将军追鹿拥强兵,叱咤诸侯尽膝行。义帝弑来臣节失,楚人歌动霸心惊。
乾坤故垒馀形胜,乡里遗风尚战争。青草白波淮泗远,为谁击剑烈风生。
五叠山阴坐石房,爱听黄鸟韵笙簧。东风急处野花落,小雨乾时绿树凉。
伐木敢忘求益友,携柑长忆醉华觞。秪今发白风流在,细咏绵蛮重慨慷。
紫府仙儒降节旄,九霞光彩烛林睾。夙悯东海安期枣,露熟西池阿母桃。
环座子孙连玉树,满堂宾友列英髦。琼壶石髓兮尝遍,应许同跻寿域高。
马上见晨月,堠路行逶迤。遂入龙头憩,沙洲带蒲荷。
榆柳荫华屋,正暑凉飙多。怡然逢故老,邀我还其家。
大儿击燕筑,小儿閒齐歌。黍酒劝客饮,勿辞令颜酡。
维㫺至正末,日夜忧干戈。太平今在斯,白发已鬖髿。
若复不为乐,徒死归山阿。其言感余内,壮志良蹉跎。
书剑两无就,又不脱虞罗。邂逅接觞酌,念报当如何。
长揖登途去,华峰碧嵯嵯。