方池水影薄,曲槛鸟声娇。
鸾镜红绵冷,蛾眉翠黛消。
冶容舒嫩萼,幽思结柔条。
纖指收花露,轻将雪粉调。
新堂良佳哉,前山罗万戟。
中有倚天石,玉立破深碧。
异时老夕郎,直道众谗咋。
不种南山豆,聊卜辋川宅。
举头得佛观,喜甚几折屐。
名加一字褒,价重连城璧。
忽骑箕尾去,胜概堕岑寂。
乃孙丘壑姿,结屋踵前迹。
时呼名胜流,谈觞阅晨夕。
向来富贵人,搜索遍山泽。
舳舻蔽江淮,斧凿巧鑱刻。
屡闻挥橐金,所得仅鸡肋。
谁能燕坐间,领略在几席。
要知此段奇,自是天所惜。
吾生事幽讨,佳处皆足历。
是中一延睇,颇觉慰平昔。
会须买东邻,来作堂中客。
公乎肯见容,斯言当不食。
九日登高庙阁阴,山间犬吠白云深。
清秋空谷寒侵夜,绕屋幽林翠满岑。
佳景随开陶令兴,雅怀犹负远公心。
年来名利都抛却,唯有游观到处寻。
却月升檐外,林溪相映新。鱼蛮沙渚宿,花魄石栏春。
隐几谐诗便,挑镫选梦频。谁能共幽领,还欲问家人。
大别山前春水长,伯牙台畔早梅香。君今买棹去沙渚,我亦回车思故乡。
江上离筵惊草草,梦中白日过堂堂。鹿门烟树春明月,小立东风泪几行。
人言多技亦多穷,随意文章要底工。
淮海秦郎天下士,一生怀抱百忧中。
西风满路桂花香,吹彻天街似水凉。独坐南窗读周易,半轮明月照空梁。
桐荫下芦帘,凉亭生清樾。徙倚傍前村,乱蝉鸣不歇。
丛树低远天,山影青一发。原草醉夕阳,归鸟旋林没。
行歌独去来,坐上东山月。
纳凉何处避尘埃,步入深林暑气回。尚有幽花随地放,何妨麋鹿隔溪来。
风生两腋频尝茗,愁破千重数举杯。调合自能高百世,诗成还让建安才。
霜落蒹葭水国寒,浪花云影上渔竿。
画成未拟将人去,茶熟香温且自看。