风涟乱翠,酒霏飘汗洗新妆。幽情暗寄莲房。弄雪调冰重会,临水暮追凉。正碧云不破,素月微行。双成夜笙,断旧曲、解明榼。别有红娇粉润,初试霓裳。分莲调郎。又拈惹、花茸碧唾香。波晕切、一盼秋光。
香霏泛酒,瘴花初洗玉壶冰。西风乍入吴城。吹彻玉笙何处,曾说董双成。奈司空经惯,未畅高情。
瑶台几层。但梦绕、曲阑行。空忆双蝉□翠,寂寂秋声。堂空露凉,倩谁唤、行云来洞庭。团扇月、只隔烟屏。
硬骨残形知几秋,尸骸终是不风流。
顽皮死后钻须遍,都为平生不出头。
言经羊傅里,千古思悠然。叠嶂依祠庙,清流绕墓田。
策勋吴沼后,堕泪岘碑前。今日筹边事,谁能媲昔贤。
梢茧含烟,茎盘晕玉,晴阑尽日风暖。十里丰台,霞畦锦陌,艳说曼殊村畔。
筠笼贮碧,怜论把、春光偏贱。添作幽人供养,依依蕙炉香掩。
婪尾乍酬倦盏。对丰容、问春深浅。簪与翠鬟嫌重,赋情难遣。
芳谱长安数遍。剩老去、看花雾中眼。欲寄将离,红桥梦远。
雷霆划然轰鬼蜮,明珠翠羽纷狼藉。轻车薏苡莫相乱,归帆唯载黔阳石。
石腹谺张颠盖攲,灵窦纡回通络脉。屹立三尺具孤介,神韵古穆骨羸瘠。
儿时摩挲弄寒碧,老大爬罗还抉剔。可怜兴替凡几回,五十年中事历历。
比邻冷君东海秀,挥洒天风动潮汐。林离纸上如有声,走笔为我旋貌得。
浓阴沈黛召秋气,汇为风雨天深墨。是时主客意震竦,竖尘微笑藏公貊。
呜呼庭前几上双拱璧,幸不相离常宝惜,平泉醒酒非所识。
别传眼法定何如,不用平平许负书。
贵客逢轩乘有分,道人得玉食无余。
钧天万舞知新奏,华表千年识故居。
田屋老翁亏鉴戒,伴鸡同放不知渠。
樊川吾所爱,老我莫能俦。二年鞍马淇上,来往更风流。梦里池塘春草,却被鸣禽呼觉,柳暗水边楼。浩荡故园思,汶水日悠悠。
洛阳花,梁苑月,苦迟留。半生许与词伯,不负壮年游。我亦布衣游子,久欲观光齐鲁,羁绁在鹰韛、早晚西湖上,同醉木兰舟。
樊川:唐诗人杜牧的别称。杜牧别业(别墅)樊川,有《樊川集》。杜牧自称“樊川翁”。老我句:到老我也不能(与之)为伍。指业绩和名声赶不上杜牧。俦,chóu,同辈,伴侣。鞍马:鞍子和马,借指骑马或战斗的生活。鸣禽呼觉:叫声悦耳的鸟类吵醒。觉,睡醒。汶水:水名,在中国山东省。亦称“大汶河”。
洛阳花:当指洛阳牡丹。梁苑:西汉梁孝王所建东苑,故址在今河南省开封市东南。后人常以“梁苑隋堤”为吟咏历史胜迹之典。词伯:cíbó,称誉擅长文词的大家,犹词宗。布衣:粗布衣服。旧常称平民。游子:离家远行或长年客居外乡的人。观光:参观外国外地的景物建筑等。齐鲁:古代的齐国鲁国,因原在今山东省内,所以今天常以“齐鲁”称山东省。羁绁:jīxiè,马络头和马缰绳,亦泛指驭马或缚系禽兽的绳索。引申为拘禁,系缚;控制;束缚;滞留。鹰韛:当为地名。(韛,bài,古代用来鼓风吹火的皮囊,俗称“风箱”。)木兰舟:用木兰树造的船。南朝梁任昉《述异记》卷下:"木兰洲在浔阳江中,多木兰树。昔吴王阖闾植木兰于此,用构宫殿也。七里洲中,有鲁般刻木兰为舟,舟至今在洲中。诗家云木兰舟,出于此。"后常用为船的美称,并非实指木兰木所制。
忆尔苍梧馆,双扉面一溪。野花窥虎落,归鸟占鸡栖。
客梦江流急,乡心树色低。不同今夕酒,西望月如圭。
山中白鹤高飞去,香蕊空留顶上沙。逸复有姿真欲艳,绝非无骨莫生嗟。
种将小径侵榴火,传入朱门僭杏花。更有幽深难采摘,春衫拂蝶过西家。