寻得仙源访隐沦,渐来深处渐无尘。初行竹里唯通马,
直到花间始见人。四面云山谁作主,数家烟火自为邻。
路傍樵客何须问,朝市如今不是秦。
上有关山月,下有陇头水。月照行人不记年,流水无情流不已。
月凄清,水呜咽,非秦非汉肠断绝。
津头闻别语,三载以为期。
安得中山酒,醒日是归时。
男儿事征战,所愿树奇勋。
奈何作奴隶,生死随将军。
寇来不得击,寇去我始闻。
顾惭腰间剑,空有星斗文。
岂不为主用,坐与铅刀群。
身犹执麾盖,茅土何时分。
塞下日无事,安坐不快心。相呼出塞外,驰猎穷山林。
俯身搏猛虎,翻身射飞禽。归来割鲜饮,班坐榆柳阴。
举杯劝同旅,一一手自斟。笑谓灭寇还,为君日挥金。
朝来射黄羊,驰逐出塞游。忽闻匈奴至,万骑寇幽州。
被袍不及甲,肘挟双刃矛。飞身入重围,手取单于头。
归来饮辕门,独耻非伐谋。
男儿事征战,所愿树奇勋。奈何作奴隶,生死随将军。
寇来不得击,寇去我始闻。顾惭腰间剑,空有星斗文。
岂不为主用,坐与铅刀群。身犹执麾盖,茅土何时分。
人物风流往往非,空余陋巷作乌衣。
旧时帘幕无从觅,只有年年社燕归。
阀阅沦亡梐(木互)移,年年旧燕亦双归。
茅檐苇箔无冠盖,不见乌衣见白衣。
莫漫恋浮名,应须薄宦情。百年齐旦暮,前事尽虚盈。
愁鬓行看白,童颜学未成。无过天竺国,依止古先生。