别家杨柳正依依,回首西风木叶飞。乡梦已随云北散,客心先逐雁南归。
三秋边境仍烽火,九月征衫尚绤衣。莫向穷途叹牢落,料应青眼故人稀。
酣酒狂歌思欲飘,久从江国驻兰桡。
芙蓉隔浦听秋雨,杨柳长亭看晚潮。
过客有时来问字,美人何处觅吹箫。
题诗欲写殷勤意,搔首西风雁影遥。
青云乔木古,翠竹远山青。昨夜东风暖,池塘草未生。
一篱秋色印寒沙,风味柴桑处士家。不耐骑驴城里去,屋南山下踏槐花。
闭门深树里,闲足鸟来过。五马不复贵,一僧谁奈何。
药苗家自有,香饭乞时多。寄语婵娟客,将心向薜萝。
梧桐转阶月如水,满地瑶华铺不起。
谁家玉箫吹画楼,不管洛阳春色愁。
吴姬蹈歌楚女舞,罗带同心结飞组。
采莲不采菂中薏,见人但道莲心苦。
鲤鱼吹风红叶秋,独持明月上兰舟。
巴陵去去三千里,情与白波天外流。
黄鹤楼头鹤不归,隔江云气挟山飞。盘空急雨垂天下,入望长帆到岸稀。
水鸟带烟投别树,风豚吹浪撼危矶。道人移榻西窗近,爱听江声接卧帏。
下帷长日尽,虚馆早凉生。芳草犹未荐,如何蜻蛚鸣。秋风已振衣,客去何时归。为问当途者,宁知心有违。
天台仙籍上,又见姓刘人。入幕红莲晓,趋庭彩服春。
鱼多知海熟,药少觉山贫。太守乡儒丈,何妨婉画频。
野草凄凄经雨碧,远山一抹晴云积。午睡觉来愁似织。孤帆直,游丝绕梦飞无力。
古渡人家烟水隔,乡心缭乱垂杨陌。鸿雁自南人自北。风萧瑟,荻花满地秋江白。