引蔓匏瓜已上棚,向阳葵槿正繁英。南窗一觉羲皇梦,卧听西畴打稻声。
虚亭面芳沼,好月散遥林。坐观群动息,时闻蟋蟀吟。
气机无停晷,万化自升沉。晦冥迭昼夜,往来成古今。
物理各自适,兹理会予心。虚明生夜景,清风洒吾襟。
整衣起巡檐,迟迟步花阴。呼童泻青尊,对影自酌斟。
爇香旋中庭,鸣我花间琴。缅怀千载下,希聆疏越音。
高梧发孤籁,契予天机深。对此不能寐,待旦夙所歆。
玉露凌寒万壑空,洞庭秋水醉芙蓉。
小舟不放寻诗梦,撑入村南卧晚风。
韫椟君子藏,枉寻吾道曲。
绝物忌太清,狥世未免俗。
人言俗难医,我见清可濯。
安得直上挽天河,一洗俗尘千万斛。
支筇来访古林邱,转尽山腰俯碧流。
峭壁千寻悬石磴,苍崖百尺护龙湫。
行人迹断烟常暝,过鸟声闲意更幽。
小憩已销尘俗虑,溪山奇绝是兹游。
深山五月清无暑,露气漙空午夜寒。
草际鸣蛩更强聒,满怀秋思寄毫端。
柳底繁阴月易藏,无端寒露泣寒螀。
残秋莫坐空堂夜,二十五声点点长。
隔帘粉蝶舞参差,树影低垂绿满池。几阵微风书幌静,北窗高卧落花时。
垂虹桥下水连天,一带青山落照边。
三十六陂烟浦冷,鹭鷥飞上钓渔船。
南浦云归春亦归,绿杨枝上鸟空啼。
落花满地无人管,一半和香作燕泥。