苍苍终日锁春愁,欲去回翔更少留。
傅说王家饲燕女,今朝珠报始知由。
拨开瑟瑟青萝帐,寻得磷磷白石梯。
更入云霞最深处,忘机数日遂幽栖。
山家一尺潇湘石,扫尽云腴齿颊清。
警破午窗箕颍梦,转为风外小松声。
林亭长夏爱浓阴,来引茶瓯一散襟。
忽去却来蜂个个,自啼还住鸟深深。
风尖月细春犹浅,酒冷灯昏夜向深。人在西轩愁不寐,十年间事总经心。
幽居一何适,独步倚空林。远树喧山鹊,方塘拂水禽。
芰荷香送晚,藤蔓老成阴。云壑藏萧寺,遥闻钟磬音。
凤凰楼下散宫花,金错裁成五色霞。
空有青春寄刀剪,不如红叶到人家。
寒绿远霏霏,春城花事稀。雪消江水阔,日出峤烟微。
小舫临岩渡,雏禽趁母飞。荒郊游屐少,人面已全非。
萋迷春晚心,日暮鸟归林。一点花才落,空庭草已深。
洪波舣(yǐ)楫(jí)泛中流,凫淑鸥汀(tīng)揽胜游。
数点渔舟歌欸(ǎi)乃,诗情恍在白苹洲。
舣:停在岸边的船。楫:划船。凫淑:野鸭在清澈的水边。淑,美好。鸥汀:水鸟在水边的平地上。
欸乃:象声词,形容摇橹声。这里指渔歌。白苹洲:长满了白色苹草花的水中滩地。白苹,俗名田字草,夏秋开小白花。