谁将江石作鱼镌,奋鬣扬鬐似戏莲。
今报丰登当此日,昔模形状自何年。
雪因呈瑞争高下,星以分宫较后先。
八使经财念康阜,寄诗褒激守臣贤。
虎门西接水连天,不尽流澌望渺然。为爱此中留砥柱,遂成小筑卧云烟。
春晖钓引晴光转,秋露滴垂碧浪漩。岂羡鲈美堪作脍,坐空潭影远风前。
瞻思不及望仙兄,早晚升霞入太清。手种一株松未老,炉烧九转药新成。心中已得黄庭术,头上应无白发生。异日却归华表语,待教凡俗普闻名。
荷叶五寸荷花娇,贴波不碍画船摇;
相到薰风四五月,也能遮却美人腰。
荷叶五寸荷花娇,贴波不碍画船摇。五寸的荷叶托着娇艳的荷花,荷叶密密的贴在水面,但这并不妨碍彩舟的荡漾。
知道四五月间夏风微掠,这些荷叶荷花的高度依旧能恰巧把美人的腰遮住。
荷叶五寸荷花娇,贴波不碍画船摇。
薰风:和暖的风。指初夏时的东南风。
娇朱浅浅透烟光,瘦倚疏檐半出墙。
雅有风情胜桃李,巧含春思避冰霜。
融明醉脸笼轻晕,敛掩仙姿蹙嫩黄。
旦暮风英堕行袂,依微如著袖中香。
只影翩翩下碧湘,傍池鸳鹭宿银塘。虽逢夜雨迷深浦,
终向晴天著旧行。忆伴几回思片月,蜕翎多为系繁霜。
江南塞北俱关念,两地飞归是故乡。
梦寐难忘姑射姿,春山无伴每相思。谁将暖律翻三弄,却遣芳魂逗一枝。
浅濑影疏人小立,曲帘香动鸟先知。赏疏不待花如雪,好在寒冰未解时。
拟嚼枝头蜡,惊香却肖兰。
前村深雪里,莫作岭梅看。
翠羽啁啾夜,空山偃蹇时。
看人多冷眼,出手尽高枝。
香细巡檐得,寒深踏雪知。
纷纷后来者,红紫莫矜奇。
萧萧补被寄星艭,脉脉离情恨未降。帆挂晓风吹落月,棹分秋水渡澄江。
远山青处劳双屐,霜叶红时醉一缸。此去苕溪何日到,好遗尺素慰寒窗。