綵楼歌馆正融融,一骑星飞锦帐空。老尽名花春不管,年年啼鸟怨东风。
月出柳城东。
微云掩复通。
苍茫萦白晕。
萧瑟带长风。
羌兵烧上郡。
胡骑猎云中。
将军拥节起。
战士夜鸣弓。
飞絮红英舞夕阳,江干送别折垂杨。家山亲友如相问,漫道旅人忘故乡。
高楼眺平楚,江树何沈沈。茅屋互鳞比,烟霭一以深。
青骢识归路,黄鹂弄好音。朅来写怀抱,举目悲登临。
蘅芜渺天末,桃李乱云浔。韶华易逝羽,奄忽不可寻。
俯仰感今昔,悠悠千古心。回首妆台畔,花落罥瑶琴。
卖酒垆前板桥东,故人昔日居其中。不觉仍寻旧时路,横门钥断蜘蛛缝。
荒巷蛇蟠百草满,桃花寂寞难为容。我来袖手疑未停,苦竹丛间闻笑声。
屋梁月已冷,向见南山影。野鬼吟人诗,忽然发深省。
将进酒,进酒与君叙欢悦。朝欢尽白日,夜欢继明月。
人生世事请莫为,金樽有酒斟酌之。君不见青发易成白,逝水不复回。
欢乐安可辞,富贵何时来。囊中有钱但沽酒,糟如丘山吾独守。
醉后还高歌,歌阑拔剑重起舞,吁嗟酒人留名与千古。
春酲无一宿,破晓意翛然。苦乏清新句,来全淡宕天。
细花如媚我,时鸟与催年。美景行消歇,欢愉及眼前。
门巷今朝正卖饧,数椽暂借主人情。试看老屋栽花遍,肯放春愁逐草生。
东去江流催世事,南征诗卷谢时名。客中容易过佳节,苦雨凄风不满城。
秋雨秋风作许哀,空廊无语自徘徊。平生解取须臾达,祇有今愁遣不来。
早被婵娟误,
欲妆临镜慵。
承恩不在貌,
教妾若为容。
风暖鸟声碎,
日高花影重。
年年越溪女,
相忆采芙蓉。