桂水秋风高,扁舟过摐末。
西来佳公子,袖拂湟川月。
公子芳年狐白裘,抱琴来访丹山丘。
云边举手笑相揖,凌云意气横清秋。
高谈雅论倾四座,自言曾到燕山游。
雪中射虎随飞将,原上呼鹰从列侯。
酒酣驰向城南猎,腾身飞鞚轻一瞥。
赤手获得千年狐,路人纵观夸勇捷。
卿家严君谁得如,湘南昔日专城居。
将门有将今复见,见此沧波明月珠。
明珠白璧相照耀,知音更学丝桐妙。
传得吴侬《子夜歌》,弹为楚客《阳春》调。
尔有吴越思,言之使我迷。
罢琴惆怅孤月落,哀猿老树临双溪。
他年同泛山阴雪,听尔琴中《乌夜啼》。
老树悬崖叶半秋,草亭三面枕寒流。钓船归去斜阳尽,惟有青山对白鸥。
政是风光欲别时,可堪烟外雨丝丝。
怕看太白余春赋,嫌诵渊明止酒诗。
昼短拟教持蜡炬,愁深悔不下书帷。
自知无计能遮道,任作园林隔岁期。
金谷桃李丛,畚插费培植。
寒冰犹未泮,花叶已薿薿。
贞松生南山,石老厥土瘠。
春回气尚浅,生意几欲息。
东皇本无私,托根异形色。
曾谓天地功,不及粪壤力。
云冷江空岁暮时,竹阴梅影月参差。鸡催梦枕司晨早,更咽寒城报点迟。人事纷华潜动息,天心静默运推移。凭谁荡涤穷残候,入眼东风喜在期。
如何送春处,不见有春归。落雨丝阑住,残花蝶斗飞。
黄骊正漂荡,碧叶空参差。徒伤持桂酌,况复易裘衣。
不畏霜风质自殊,不招蜂蝶艳何孤。
梅花松竹如相见,便合添为四友呼。
万乘凄凉蜀路归,眼前朱翠与心违。
重华不是风流主,湘水犹传泣二妃。
暗里春催曙色明,百鸡迎晓报新声。宿寒尚在龙蛇蛰,岁历初传日月迎。
蓂叶四时今始发,梅花一旦占先荣。山家也祝尧天寿,漫学牛山报太平。
宿雨淹无霁,落花翠点苔。
东君今日去,借问几时回。