无端飞雪点苍苔,疑是仙人擪笛来。落尽江城春不管,东风孤负艳阳才。
两世吟边友,分携二纪馀。
独怜身老去,及见顶圆初。
间昼烹茶数,炎天人定疏。
久依莲社泊,晤语胜邻居。
括州尊宿后,学业贯儒缁。
自说先师笔,曾抄谬客诗。
石蒲抽水上,树蔓与云垂。
何处风埃滚,无营不用知。
瞥眼繁华处处空,寒林独透一枝红。
入时姿态人争羡,清韵须知冰雪同。
江南江北霏霏雨,渔榜渔罾短短篱。
斜出一枝青鸟外,东风掩映水仙祠。
一声凄切度河梁,不诉离群也断肠。寂历寒沙眠铩羽,空明霜月照分行。
无心避患衔芦荻,肯恋馀生逐稻粱。闻道边庭尚征戍,孤鸣幸勿到辽阳。
因风且一顾,扬袂隐双蛾。曲终情未已,含睇目增波。
试镫风里送香来,檐外冰花映雪开。徙倚窗前谁作伴,一轮明月上瑶台。
豸冠铁面气昂藏,古柏亭亭降异香。
天挺孤姿培相业,风裁老干肃台纲。
岁寒常卷珠帘雪,炎暑犹飞白简霜。
夜半群乌惊宿飞,恍疑骢马召归忙。
一树紫薇花,繁英日未斜。曾经青琐闼,长忆碧云车。
烂漫朝晞露,葳蕤晚照霞。暂将邛竹杖,扶植惜年华。
金丝缕缕是谁搓,时见流莺为掷梭。
春暮絮飞清影薄,夏初蝉噪绿阴多。
依依弱态愁青女,袅袅柔情恋碧波。
惆怅路歧行客众,长条折尽欲如何。