尘外青山绿水纡,水山深处著吾庐。竹园久与尘嚣隔,松菊真成吏隐居。
接地风声浮潋滟,倚天峰影照澄虚。抛书不尽閒居兴,海岳悠悠意有馀。
本自乘轩者,为君阶下禽。摧藏多好貌,清唳有奇音。
稻梁惠既重,华池遇亦深。怀恩未忍去,非无江海心。
赤矢朱弓祖庆绵,五云吉梦世生贤。
嘉时浃日迎重九,景运中天恰半千。
律播金商资爽气,露和琼屑引遐年。
寿觞莫负专城贵,好对西风醉管弦。
玉烛传佳节,阳和应此辰。土牛呈岁稔,彩燕表年春。腊尽星回次,寒馀月建寅。梅花将柳色,偏思越乡人。
空谷有幽兰,取极倚白石。
清晨作奇共,凡卉各跼蹐。
公子偶相值,□枝置锦席。
敷荣忽变倅,色不贷一夕。
信知倾国姿,羞任桃李责。
所以富豪儿,睥睨林下客。
玉带云袍童顶露,一生笑傲知何故,万里归来方旦暮。
休疑虑,大千捏在毫端聚。不解犁田分亩步,却能对客鸣花鼓,忽共老安相耳语。
还推去,莫来拦我毬门路。