宿草上大田,岁岁移新陈。夜风自东来,扇此伤心春。
浍洫岂不具,隧路中横分。故鬼耿不化,重以新死魂。
百年老狐狸,其间化为人。气机沮群疑,仡仡徒苦辛。
大鸟不生角,哀哉野田雀。
乐乐其所,自生禽兽,过其故丘悲鸣。黄雀游野田,焉知鸿鹄高举情。
凤凰靡世见,生长丹山依。玉禾白于脂,饱之忽来飞。
仲尼逢子西,乃被接舆讥。
烛跋荧荧照酒明,故人相对说平生。
差池何止三年别,老大难忘一举名。
残夜池塘分月色,绕门杨柳度秋声。
不辞笔砚酬嘉会,去住江湖各有程。
逝者何由见,中人未达情。马无生角望,猿有断肠鸣。
去伴投遐徼,来随梦险程。四年巴养育,万里硖回萦。
病是他乡染,魂应远处惊。山魈邪乱逼,沙虱毒潜婴。
母约看宁辨,余慵疗不精。欲寻方次第,俄值疾充盈。
灯火徒相守,香花只浪擎。莲初开月梵,蕣已落朝荣。
魄散云将尽,形全玉尚莹。空垂两行血,深送一枝琼。
秘祝休巫觋,安眠放使令。旧衣和箧施,残药满瓯倾。
乳媪闲于社,医僧婗似酲。悯渠身觉剩,讶佛力难争。
骑竹痴犹子,牵车小外甥。等长迷过影,遥戏误啼声。
涴纸伤馀画,扶床念试行。独留呵面镜,谁弄倚墙筝。
忆昨工言语,怜初妙长成。撩风妒鹦舌,凌露触兰英。
翠凤舆真女,红蕖捧化生。只忧嫌五浊,终恐向三清。
宿恶诸荤味,悬知众物名。环从枯树得,经认宝函盛。
愠怒偏憎数,分张雅爱平。最怜贪栗妹,频救懒书兄。
为占娇饶分,良多眷恋诚。别常回面泣,归定出门迎。
解怪还家晚,长将远信呈。说人偷罪过,要我抱纵横。
腾蹋游江舫,攀缘看乐棚。和蛮歌字拗,学妓舞腰轻。
迢递离荒服,提携到近京。未容夸伎俩,唯恨枉聪明。
往绪心千结,新丝鬓百茎。暗窗风报晓,秋幌雨闻更。
败槿萧疏馆,衰杨破坏城。此中临老泪,仍自哭孩婴。
翼翼黄雀,集彼榛柯。上有鸷鸟,下有虞罗。低飞不可,高飞奈何。
曷不去此,野田有禾。鹏雏摇摇,隼则制之。兔罝纤纤,鸿则罹之。
龙潜在渊,可以全身。壤蠖不屈,何以引伸。朱凤威垂,稠羽是依。
鸱枭化之,矰弋安施。
黄雀,黄雀,躯命何微。田中水阔,无粟无乾泥。黄雀饥,绕树啼。
黄雀栖,霜雪摧。随风飘泊,忽东忽西。瞥见大屋,屋底囷鹿累累。
黄雀下来,网罗高施。雀飞投罗,宛颈低垂。哀哀乞告罗者,我实苦饥。
苦饥奈何,我命当危。饥不择食,我罪当治。唯矜唯恤,仁者当念之。
丹鸾应瑞图,翱翔必明世。玄鹤骖上仙,近阅动千岁。
不见田间雀,微翎匪鲜华。一步恣一啄,蓬蒿足为家。
君子有远操,洞幽察其微。鸾衰怅鹤老,嗟嗟黄雀肥。
野田雀,觜啄啄,朝食山下禾,暮食山上粟。千百为群丛薄里,忽然惊飞若蜂起。
飞飞却落稻田中,众口齐啄稻为空。农夫力田望秋至,沐雨梳风尽劳瘁。
王租未了私债多,况复尔辈频经过。野田雀鹰隼,高翔不汝击,农夫田父愁何极!
了不知名姓,偶遇长安市。片语忽相投,欢然结生死。