南州美女娇如花,天然艳质轻铅华。脩眉皓齿鬓学鸦,步摧压鬓金凤斜。
琼瑶肌肤绝纤瑕,绣裙锦袂蒸云霞。腰悬双佩首六珈,吐词芬馥如春葩。
移莲延伫当窗纱,碧天云门见姮娥。容仪窈窕信莫加,道傍观者生咨嗟。
行人或过犹回车,媒氏通好何纷拿。玉帛不备当奈何,托身愿得良名家。
鸾箫双吹成配嘉。主君中馈为调和,百年燕婉期无它。
我家江之右,桀构龙洲南。裁衣并织素,自年十二三。
箜篌不足理,诗书乃所湛。时有夸毗女,投帨来相参。
越白面黯黯,楚娃耳耽耽。缩尔谢娥遁,腼然西施惭。
我有玉跳脱,结腕固相堪。我有金爵钗,头上云鬖鬖。
庸人多外悦,君子或内探。不幸入无盐,媒氏丛戏谈。
抚膺空长息,乾坤失泓㴠。
京洛多妖艳,馀香爱物华。俱临邓渠水,共采邺园花。
时摇五明扇,聊驻七香车。情疏看笑浅,娇深眄欲斜。
微津染长黛,新溜湿轻纱。莫言人未解,随君独问家。
楚襄游梦去,陈思朝洛归。参差结旌旆,掩霭顿骖騑。
变化看台曲,骇散属川沂。仍令赋神女,俄闻要虙妃。
照梁何足艳,升霞反奋飞。可言不可见,言是复言非。
□□□□□,我帝更朝衣。擅宠无论贱,入爱不嫌微。
智琼非俗物,罗敷本自稀。居然陋西子,定可比南威。
新吴何为误,旧郑果难依。甘言诚易污,得失定因机。
无憎药英妒,心赏易侵违。
美女东城隅,红颜华灼灼。垂垂十二鬟,一一飞金雀。
初日照楼台,春游出宛洛。采桑攀远杨,搴芳捋丛薄。
行路何踟蹰,中心谅有托。不知谁家子,白马黄金络。
强言立道傍,翩然互酬酢。本非淇上姝,宁践桑中约。
家无薄幸儿,白头负前诺。赠妾双明珠,还君抵飞鹊。
日暮行归来,空闺守寂寞。