何日山中住,山中我旧知。茅堂深竹里,螺径夕阳时。
黄蝶穿篱疾,闲云出岫迟。今朝对明镜,愁见发成丝。
齑盐饘粥是清缘,火宅焚空不受煎。枕上黄粱销绿蚁,观中白骨长青莲。
身留蛮触交争国,梦入羲皇极乐天。五十六年吾事毕,时间贪恋总全捐。
清泠空想离骚国,至理难穷太极图。
知有老人圮下履,恨无鸿宝枕中书。
闲花眼底千千种,此种人间擅最奇。
国色天香人咏尽,丹心独抱更谁知。
才上公车对早晖,淡晴天气晓光微。客中愁思真如病,梦里乡关不当归。
络绎轮蹄蹂岸雪,飘零星月掩林霏。山程水驿终朝历,望望村庄叩板扉。
春潭滉漾接隋宫,宫阙连延潭水东。蘋苔嫩色涵波绿,
桃李新花照底红。垂菱布藻如妆镜,丽日晴天相照映。
素影沉沉对蝶飞,金沙砾砾窥鱼泳。佳人祓禊赏韶年,
倾国倾城并可怜。拾翠总来芳树下,踏青争绕绿潭边。
公子王孙恣游玩,沙阳水曲情无厌。禽浮似挹羽觞杯,
鳞跃疑投水心剑。金鞍玉勒骋轻肥,落絮红尘拥路飞。
绿水残霞催席散,画楼初月待人归。
著雨胭脂点点消,半开时节最妖娆。
谁家更有黄金屋,深锁东风贮阿娇。
化工裁翦用功专,濯锦江头价最偏。
酷爱几思凭画手,难题浑觉挫诗权。
艳凝绛缬深深染,树认红绡密密连。
因想当年武平一,枝枝眷赐侍臣先。
开尽夭桃落尽梨,浅荂深萼照华池。
都缘西蜀盘根远,岂是东君属意迟。
烟惨别容曛宿酒,露凝啼脸失臙脂。
须知贾相风流甚,曾许神仙品格奇。
三年不见故山秋,一枕西风万里愁。已识关中迁大姓,谁知天际有归舟。
飘零节候惊黄叶,浩荡烟波想白鸥。行到江南堪下泪,暮云衰草满汀洲。
海外移根灼灼奇,风情间丽比应稀。
晶莹实萼排珠琲,旖旎芳丛簇绣帷。
繁极祇愁随暮雨,飘多何计驻春晖。
沈花溪上年年意,露湿烟霞拂客衣。