春草青青万里馀,边城落日见离居。
情知海上三年别,不寄云间一纸书。
夜阑立语意萧然,似与黄冠有宿缘。
不用天坛飞皓鹤,知君家世是神仙。
几树桃花一色红,野人篱落见春风。种来无意看偏好,开到多时赏复空。
可奈蝶蜂群采处,亦闻鸡犬数声中。曾宜潘岳《闲居赋》,别有芳名自不同。
跋马东郊路,新晴雨气凉。高楼秦氏宅,翠竹赞公房。
野阔云垂地,斋幽水上堂。小航来往闹,风景似江乡。
春山扫翠春云浓,曲尘待飏催花风。明湖淰淰舒卵色,时节恰在中和中。
西园置酒值清暇,联辉花萼停红。高襟各自屏轩盖,接席特许陪章逢。
山房奥旷身未到,洞壑䆗窱莎丰茸。架标签轴杂缃缥,案登卣献兼瓷铜。
须臾张镫奏新乐,乐句乃本香山翁。金钗钿合致缱绻,山海碧落追鸿濛。
可信古诗皆入曲,《关雎》、《殷武》谐徵宫。人言是日佛出世,八关盛会喧儿童。
流传小说谁复订,当歌且对氍毹红。泛杯醲醁色潋滟,挂栏初魄光朦胧。
礼宽意优衔感重,辰良景美言欢同。曲终上马各归舍,明发听漏趋铜龙。
池塘春暖水纹开,堤柳垂丝间野梅。
江上年年芳意早,蓬瀛春色逐潮来。
春来非是爱吟诗,诗是田园漫兴时。
无事花边繙兔册,有时桑下课牛翳。
乍随父老看秧去,还共儿童斗草嬉。
偶物兴怀浑不奈,春来非是爱吟诗。
春来非是爱吟诗,诗是田园饮兴时。草酌乍舒情眊氉,花生陡觉眼迷离。
才呼枌社人同醉,又问杏村家有谁。长日作劳无不得,春来非是爱吟诗。
春来非是爱吟诗,诗是田园懒兴时。放草地牛眠易熟,听花村鴂起来迟。
蚕桑辛苦从渠妇,稼穑勤劳任我儿。疏散情怀收不起,春来非是爱吟诗。
春来非是爱吟诗,诗是田园引兴时。闻布谷声惊绿野,听提壶语忆青旗。
曾因斗草争心起,每为看花乐意随。景物撩人禁不定,春来非是爱吟诗。