北风吹霜霜月明,荷叶枯尽越水清。别来几度龙宫宿,雪山童子应相逐。
百年泛飘忽,万事系衰荣。高鸿脱矰缴,达士去簪缨。
始从天目游,复作罗浮行。云卧石林密,月窥花洞明。
全形在气和,习默凭境清。夙秘绛囊诀,屡投金简名。
钟管促离觞,烟霞随去程。何当真府内,重得款平生。
淮阳卧理有清风,腊月榴花带雪红。
闭阁寂寥常对此,江湖心在数枝中。
青源柳叶短,东昌桃花开。暝色春云淡,悠悠鸣雁哀。
浮名知是幻,薄宦愧非才。万里沧溟水,蓬壶安在哉。
万动无劳撼古今,青天到老亦难任。閒条閒絮犹何物,系得男儿几许心。
云锁千峰雨未开,桃花流水更天台。
刘郎莫记归时路,只许刘郎一度来。
梅花夜开香满溪,溪上月出风凄凄。开门出溪看花去,落花流水无东西。
流水东流不复返,落花满地贱如泥。老夫愁花愁不得,况乃双双啼水鸡。
君不见颜渊盗蹠贤与愚,夭寿颠倒不可期。枝间月落且归去,明日看花还杖藜。
南州美女娇如花,天然艳质轻铅华。脩眉皓齿鬓学鸦,步摧压鬓金凤斜。
琼瑶肌肤绝纤瑕,绣裙锦袂蒸云霞。腰悬双佩首六珈,吐词芬馥如春葩。
移莲延伫当窗纱,碧天云门见姮娥。容仪窈窕信莫加,道傍观者生咨嗟。
行人或过犹回车,媒氏通好何纷拿。玉帛不备当奈何,托身愿得良名家。
鸾箫双吹成配嘉。主君中馈为调和,百年燕婉期无它。
对户一株梅。
新花落故栽。
燕拾还莲井。
风吹上镜台。
娼家怨思妾。
楼上独徘徊。
啼看竹叶锦。
簪罢未能裁。
风光今旦动。
雪色故年残。
薄夜迎新节。
当垆却晚寒。
奇香分细雾。
石炭捣轻纨。
竹叶裁衣带。
梅花奠酒盘。
年芳袖里出。
春色黛中安。
欲知迷下蔡。
先将过上兰。