桐庐江水碧,百丈见游鱼。
元是新安水,流从下濑初。
清风寒到底,明月静涵虚。
尘土谁难濯,人心自不知。
永日跻云峰,向晚下秋巘。
却望碧城中,楼台翠烟满。
前旌拥归骑,缓辔徐驭称。
旷望写予心,平波海天远。
顾予畴昔志,本以锄犁挽。
敢望麋鹿资,遘此云龙旦。
金门容窃步,玉殿叨灵睠。
复此千骑来,日逐纷华战。
平生知退意,长畏岁月晚。
行当引初服,还把芰荷翦。
邛南方作尉,调补一何卑。发论唯公干,承家乃帝枝。
山长风袅栈,江荫石和澌。旧井王孙宅,还寻独有期。
曲士怀轩裳,铢寸较得失。
纷纭战宠辱,矛盾相撞抶。
大方惟达人,天游寄虚室。
卷舒傥由己,出处要无必。
时来作砭针,一起当疗疾。
时去收龙蛇,夭矫自超逸。
隐见了无碍,妙迹那可诘。
我公天人姿,宿有补天术。
心缘静见理,心静与天一。
当年风雨会,黄道宾出日。
乾坤方疮痍,涂炭入忧恤。
神锋指幽燕,酋领将斧鑕。
世数有长消,忽忽谢簪绂。
归来卧林薮,道自无伸屈。
庆堂示馀彦,亲洒银笔述。
聊遗郢人斤,千载斫妙质。
定应山水观,中与胸趣匹。
仰看衡云飞,云静山崪嵂。
俯盼湘流水,舟楫空荡潏。
可怜天东北,狼烟暗郁律。
神州见苍莽,悲风为萧瑟。
再拜愿有期,经纶勿韬郁。
天心酌民言,讼再调鼎实。
风霆驱八荒,游戏须一出。
江湖闻远役,风雨弄扁舟。
邂逅逢吾子,周旋写我忧。
云瞻三峡晦,波动五湖秋。
恨别休惊鸟,相忘已两鸥。
平生不识绣衣裳,闲把荆钗亦自伤。镜里只应谙素貌,人间多自信红妆。当年未嫁还忧老,终日求媒即道狂。两意定知无说处,暗垂珠泪湿蚕筐。
长松埋涧底,郁郁未出原。孤云飞陇首,高洁不可攀。古道贵拙直,时事不足言。莫饮盗泉水,无为天下先。智者与愚者,尽归北邙山。唯有东流水,年光不暂闲。
送子故山去,苏门寻啸台。遗音想鸾鹤,古屋扫莓苔。
砌下百泉沸,窗中千嶂开。飘然欲一往,惆怅离筵杯。
平生怀有道,引领夏峰村。尔去枌榆社,还经薜荔门。
清风留梦寐,白首课儿孙。挥手潞亭畔,绿槐晴鸟喧。
赤壁危矶几度过,沙头江上郁嵯峨。
今人误信黄州是,犹赖水经能正讹。