皎皎仙姿脉脉情,绛罗仙萼裹瑶英。色侔姑射无双白,香比酴醾一倍清。
腊后春前芳信密,水边林下晓妆明。故应不属东君管,冷艳孤芳取次成。
座下闻经本至诚,改头易面悟前身。
信知大道无人事,一念真如雉化人。
数萼初含雪,孤清画本难。有香终是别,虽瘦亦胜寒。
横笛和愁听,斜枝倚病看。朔风如解意,容易莫吹残。
细雨斜风几日晴,劳劳亭畔又清明。飞花澹澹无颜色,送客依依有性情。
天上青光分列宿,人间高隐托先生。眉痕自好何须画,深浅时宜任变更。
结根挺涯涘(sì),垂影覆清浅。睡脸寒未开,懒腰晴更软。
摇空条已重,拂水带方展。似醉烟景凝,如愁月露泫(xuàn)。
丝长鱼误恐,枝弱禽惊践。长别几多情,含春任攀(qiān)搴。
涯涘:水边;岸。
泫:水下滴。指泪水、露水等。
搴:拔取;采取。
病过重阳节,出门来访君。但逢篱外菊,独对远山云。
之子几时返,城南又夕曛。何当同把臂,樽酒共论文。
春分过也,小楼昨夜,棠梨花谢。章台折柳,西园拾翠,暗香随马。
午风轻,莺声乍,盈盈侣秋千初罢。再相约、黄昏踏月,窗下绿蛾重画。
银河迢迢露华冷,残缸焰短漏声永。单衾瑟缩枕红蕤,月白珧窗澹无影。
绿天未晓宵沈沈,井梧叶落秋风深。疏砧万户动遥响,梦魂遍绕蕉花阴。
星稀雾暗悄难待,美人何处泪痕在。鸳鸯卅六隔圆波,环佩惺忪鬓丝改。
何如选帐梅花根,云鬟泥笑倾瑶樽。双栖翠羽咽春韵,肠断罗浮挂月村。
康乐诞通度,实有名家韵。若加绳染功,剖莹乃琼瑾。
宣明体远识,颖达且沈隽。若能去方执,穆穆三才顺。
阿多标独解,弱冠纂华胤。质胜诫无文,基尚又能峻。
通远怀清悟,采采标兰讯。直辔鲜不踬,抑用解偏吝。
微子基微尚,无倦由慕蔺。勿轻一篑少,进往必千仞。
数子勉之哉,风流由尔振。如不犯所知,此外无所慎。
玉骨冰肌染嫩红,依依低映粉墙东。莫教狼藉春泥里,常伴妆台斗艳容。