吴俗今应变,楚材昔共闻。试看铸人术,岂尚雕虫文。
骢马回江树,弦歌散海云。史书征德化,更是一冯君。
烛树蜡烟微。花袍白马来时。天吴移海绿尘飞。日夕灵风满旗。
湿雾冥冥斑竹院。野鸦如阵回旋。帝子不归秋晚。单衾沈梦铜辇。
灌木愁鸦,露莎抛锦,离思暗落回廊。弹墨单衣,勘书深烛,清欢草草三霜。
看抱叶香枯翳镜,连雨萍沈败艇。西风渐老,冥鸿去翼成行。
谁许惊尘海角,红荔颗、绊稳北归艎。
蕙帘萝幌,仙书映掌,花药澄湖,虹月英光。消不得、能言怪石,凿空灵槎,说甚虞翻宅徒,陆贾书新,一夜江湖梦已凉。
梁燕再来,巢尘簌簌,炉穗愔愔,怅望天涯,罢酒阑干,凭谁指与斜阳。
绛河不动九微风。数秋期、轮遍纤葱。花外玉鹅笙,黄昏韵入初鸿。
閒愁在、唾碧拈红。穿针伴,多少微云院落,画烛房栊。
浸三星细转,滴滴露槃浓。
机中。年年锦书恨,凭说与、翠水璇宫。容易误良宵,梦约几负香茸。
笑雕陵、锦羽偏工。人天事,轻赚罗池倦客,酒醒清钟。
下疏帘忆断,钗盒故情慵。
故宫法曲冷朱弦。倚龙吟、风雨潸然。开宴记芳时,南薰韵入流泉。
河清慢、徵角重翻。宸游处,仙籁层霄遍彻,仗合苍官。
和春雷别殿,笃耨御香前。
无端。青城几千里,黄鹄谱、应指秋寒。零乱杏花词,梦落万水千山。
问霓裳、几度飘烟。知音少、枨触孤臣老泪,怨拨哀弹。
恨宫声不返,凄绝陇禽言。
玉魄铅花晚逐飞,素娥青女夜忘归。窥帘暗迫肌生粟,到地明看星射辉。
窃药路茫蝉鬓老,拊膺人去蚌珠依。龙墀如水瑶阶滑,争似烟光卧掩扉。
正忆仙芝艳艳开,报书忽下紫鸾催。才驱羸马西溪度,旋逐狂风北雨来。
绝代妍华劳远梦,片时欢赏阻英才。横塘十里烟云冷,自昔佳人不易谐。
深院鞦韆儿女情,桃花香暖月华清。碧窗梦破啼鸦散,杨柳风前笑语声。
圣帝今何在,皇恩不可酬。康平叨四纪,德业慰千秋。
刑赏天王政,奸谀遐迩休。神功昭绝域,灵瑞辑中州。
尺土一心泽,秋毫万里眸。唐虞轶高志,秦汉眇凡俦。
千古英雄主,群生际会优。一朝三世禄,两诰五云浮。
罗织曾生死,权豪已破谋。晋惭天日末,归乞陇云游。
白面新承宠,金门早见收。天波春溢海,晚眷雪盈头。
终自怀芹曝,无由报马牛。夙期天保祝,不为鼎湖留。
龙剑空陈迹,乌号遗世忧。天风悲海岳,云日惨旌斿。
山色悽还变,江声咽不流。麻衣飞暮雪,杜宇剧春愁。
宾旅辞华馆,弦歌静玉楼。凤膏寒贝阙,孔盖杳瀛洲。
仙骨一区木,神龙数尺丘。忠肝悽欲裂,苦节竟何求。
夏启归贤嗣,周成佐故侯。儿曹贞信义,王业勉伊周。
壮士应崇孝,残躯不解筹。徒将庭教意,不尽此生谋。
力竭怀终古,哀馀抱寸幽。龙颜瞻失睹,天阙负无由。
怅望苍梧老,啼痕湘水侔。山川两不灭,此恨共悠悠。
扶风宜甫,听余教旨。你从前、入道未是。终有洪禧,旧交朋、陆山后至。一一须、听他玄理。山头休去,此中居止。兼乞觅、庵粮便利。直待盈盈,恁时节、同将师礼。住十洲、大家欢喜。