谪居屡在陈,从者有愠见。
山荒聊可田,钱矰还易办。
夷俗多火耕,放习亦颇便。
及兹春未深,数亩犹足佃。
岂徒实口腹,且以理荒宴。
遗穗及鸟雀,贫寡发余羡。
持耒在明晨,山寒易霜霰。
天涯岁暮冰霜结,永巷人稀罔象游。长夜星辰瞻阁道,晓天钟鼓隔云楼。
思家有泪仍多病,报主无能合远投。留得升平双眼在,且应蓑笠卧沧洲。
驱马城西阿。
遥眺想京阙。
望极烟原尽。
地远山河没。
摇装非短晨。
还歌岂明发。
修服怅边覊。
瞻途眇乡谒。
驰盖转徂龙。
回星引奔月。
乐去哀镜满。
悲来壮心歇。
岁华委徂貌。
年霜移暮发。
辰物久侵晏。
征思坐沦越。
清氛掩行梦。
忧原荡瀛渤。
一念起关山。
千里顾丘窟。
龙驾有驰策。
日御不停阴。
星钥亟回变。
气化坐盈侵。
寒光稍眇眇。
秋塞日沉沉。
高窗仄余火。
倾河驾腾参。
飚风折暮草。
惊萚霣层林。
时云霭空远。
渊水结清深。
奔枢岂易纽。
珠庭不可临。
怀仁每多意。
履顺孰能禁。
露清一唯促。
缓志且移心。
哀歌步梁甫。
叹绝有遗音。
幽卧不知晴,樯梢见斜日。
披衣起四望,天际山争出。
光辉渚蒲净,意气沙鸥逸。
避盗半九围,两脚不遗力。
川陵各异态,艰难常一律。
胡为作弧矢,前圣意莫诘。
岂知百代后,反使奸宄密。
腐儒徒叹嗟,救币知无术。
人生如归云,空行杂徐疾。
薄暮俱到山,各不见踪迹。
念此百年内,可复受忧戚。
林木方翳然,放怀陶兹夕。
不择南州尉,高堂有老亲。楼台重蜃气,邑里杂鲛人。
海暗三山雨,花明五岭春。此乡多宝玉,慎莫厌清贫。
斗酒渭城边,垆(lú)头耐醉眠。
梨花千树雪,杨叶万条烟。
惜别添壶酒,临岐赠马鞭。
看君颍上去,新月到家圆。
渭城边上我们纵酒言别,在酒坊里长醉而不能入眠。
满树的梨花就像积雪那样洁白,千万条的杨树叶恰似那缕缕青烟。
惜别间我们饮尽了壶中的美酒。临分别时,送上策马的长鞭。
盼望着你到达颍上,那时候新月也应该变圆了。
斗:计容积的量器,十升为斗,十斗为斛。这里形容饮酒之多。渭城:即秦都咸阳故城,唐代从长安往西去的,多在渭城送别。垆头:酒坊,酒家。
沈玉大王祠。越巫歌管参差。浊流桃浪舞冰夷。怪他新妇来迟。
望若汪洋惊河伯。泪绡红浣鲛室。洲上蜻蛉生翼。断魂犹恋倾国。
羽衣霞帔倚通明。凤排笙。雁排筝。合舞钧天,同踏绛都春。
千乘载花红一色,虹作盖,盖成阴。
遥怜电笑与星颦。佩环声。步虚声。认是多情,偏自又无情。
举酒问天天也醉,天似梦,梦疑云。
日夕高城危旌卷。射目冷风如箭。潸然泪落,向金台畔。
古人悲,今人事,寸心乱。愁重天容墨,暮云远。春嫩芳时,早未经眼。
醉醒乾坤,是处肠堪断。看劫尘翻,沧波浅。旧家坊曲,买风月,徵歌管。
故山遥,佳期阻,旅情倦。衰柳休攀折,恨丝短。声声桃花,角梦归晚。