山腰路转响湾泉,一径悠然陟翠巅。满眼祥云绕法供,刊岩瑞像俨金仙。
元戎孝感诸天护,古木歌题峭壁镌。俯仰岩亭尽幽绝,夜深灯火更流连。
别向春闺十载深,家园无梦可追寻。
酸风冷月凄官阁,瘴雨蛮烟度郁林。
养老需卿扶健杖,怕寒怜我守孤衾。
封侯未卜常滋愧,一寸程途一寸心。
烟敛木微脱,声知天地秋。月华当水净,霜气逐云流。
楚泽元多怨,骚人最善愁。那堪闻入破,枨触动离忧。
乡关祇在暮云西,草色连天望不迷。去住何劳问蓍蔡,绿杨风里杜鹃啼。
西风飒飒动长林,斗酒沽来伴月斟。
慷慨未应忧短褐,悲歌元不为秋砧。
谁云塞马年年健,自是君门浩浩深。
世祖丰神似高帝,楚囚珍重莫沾襟。
清于池水净于苔,会府潭(tán)潭暂作台。
夜月半庭人未宿,春云满眼杏将开。
榆(yú)关道路犹堪走,麟(lín)阁功勋岂易陪。
莫信蓬莱相离远,塞鸿多自日边来。
会府:本是古星名,即斗魁。此指会试之地。潭潭:深邃貌。台,即行台。
榆关:即山海关。也作“渝关”。麟阁:汉代麒麟阁,在未央宫中。汉宣帝时曾图霍光等十一功臣像于阁上,以表彰其功绩。后多以“麒麟阁”或“麟阁”表示卓越的功勋和最高的荣誉。
蓬莱:古代传说中的海中仙山。
路绕西湖西复西,夕阳红树板桥低。秋风记得春归日,花落柴门雨满溪。
乳燕流莺相和鸣,晓风吹满送春声。
桃花落尽千溪暖,柳絮飞残几树轻。
紫陌青骢回首恨,朱帘粉面断肠情。
少年已去如无及,为语游丝莫谩萦。
新篁风韵夜窗幽,好梦惊回惹旧愁。一瞬春光归去也,子规啼月下西楼。
为报颜公识我么,我心唯只与天和。眼前俗物关情少,醉后青山入意多。田子莫嫌弹铗恨,宁生休唱饭牛歌。圣朝若为苍生计,也合公车到薜萝。