塞坦通碣石,虏障抵祁连。相思在万里,明月正孤悬。
影移金岫北,光断玉门前。寄言闺中妇,时看鸿雁天。
昔余与夫子,相遇汉川阴。珠浦龙犹卧,檀溪马正沉。
价重瑶山曲,词惊丹凤林。十年睽赏慰,万里隔招寻。
毫翰风期阻,荆衡云路深。鹏飞俱望昔,蠖屈共悲今。
谁谓青衣道,还叹白头吟。地接神仙涧,江连云雨岑。
飞泉如散玉,落日似悬金。重以瑶华赠,空怀舞咏心。
蝴蝶双飞过别邻,豆棚瓜架倍伤神。柴门不锁随风掩,落尽桃花不见人。
蕞尔邢侯国,巍然昭义军。未能为晋重,忽已被梁分。
壤沃连三郡,时移出四君。苍茫怀古意,群丑谩纷纭。
吴兵曾驻黑云都,江左夷吾此卜居。
休把乌衣轻马巷,悬鹑结驷总丘墟。
晓露侵帘湿,春日上阶迟。自调鹦鹉语,花下立多时。
邓尉山前古佛宫,湖波万顷贮群峰。欲寻老子当年处,五杏参天宝殿东。
客有叩门者,冠剑何巍巍。
登堂各就坐,酬答好言词。
中席客轩眉,扬袂论是非。
纷纷乱我耳,扰扰败人思。
主人默无语,仰看孤鸿飞。
须臾进盘馔,劝客酒一卮。
谓言西山好,爽气入吾扉。
客思亦沈寂,炉熏自霏霏。
忆昔衡门不胜愁,忽惊甍栋半空浮。
朝披爽气山围坐,夜发清吟月满楼。
公事早休帘迥昼,圜扉常静草连沟。
已闻名姓传天上,行看骑鲸隘九州。
往岁曾随江客船,秋风明月洞庭边。
为看今夜天如水,忆得当时水似天。