台下衣冠已化尘,台前颜色尚如新。
林泉合是修行社,岩穴谁非避世人。
好鸟岂知当日事,幽花何似昔时春。
老僧不解论今古,应笑徘徊问隐沦。
舳舻泝隋堤,积潦涵楚甸。
大帆挂长樯,薰飚借良便。
气张中军旗,势疾强弩箭。
浪头喷飞雪,波心落流电。
或如春雷振,又若疾雨溅。
天空文鹢归,珠媚渊龙战。
久来去意切,幸此行色变。
舟子啸引项,挽夫喜盈面。
揭篙无施劳,跃马莫我先。
行吁思景附,坐指交勇羡。
日阴未顷刻,道里历宇县。
津亭倏渡淮,官堠俄入汴。
盛夏草树齐,远水苹藻遍。
晚景稍可爱,少瞬不再见。
我非欲速者,疾目憎转眩。
衣袂聊虚凉,心焉独安宴。
向夕风少休,迟留乐幽倦。
人生厌别离,老去更何为。
独对清明雨,闲吟社日诗。
野蜂成蜜早,海燕入帘迟。
未尽寻春兴,庆须愧后期。
玉楼台畔柳生烟,况是春风杜宇天。
一片月光凉似水,半扶花影上秋千。
保处问归程,沧茫入句清。
云生峰顶白,月近水边明。
芳草连平楚,晴楼出远城,
此身南北外,渔火是闲情。
一溪流水绕烟霞,路入青松第几家。
胡蝶傍人飞不去,隔墙开尽碧桃花。
溪僧过此说山公,游遍真仙洞府中。
乳石岩边得灵草,可能封裹寄衰翁。
星落胡王死,河窍汉使归。
雪山经夏冷,天马入秋肥。
岸仄篷捎荻,滩横水拒篙。背绳齐肚俯,肩棹仰尻高。
用力时邪许,呼风想郁陶。好将人事看,涉世总忧劳。
扁舟一棹清江曲,不采芙蓉偏采菊。荻花萧瑟晚凉天,花光入水天影绿。
陵谷由来易变迁,水陆草木徒较量。知君此图有深意,桑田沧海谁能详。
况乃花中称隐逸,合与幽人伴晨夕。折得寒香满篮归,容与中流心自适。
君不见渊明采菊坐东篱,正值白衣送酒时。治乱兴亡都不管,陶然一醉已忘机。