半似天仙半似神,半如崔氏镜中真。香迷五百烟花阵,色妒三千粉黛人。
细雨微霏滋艳质,暖云重叠护芳尘。纷纷红紫争明媚,占尽风流富贵春。
灯下裁衣寄远人,漫拈针线倍伤神。愁多心绪牵成病,日久形容想未真。
长短只依前日样,窄宽犹记旧时身。知君命走红尘外,劳碌于今瘦几分。
始山之东山之隅,龙神风物美且都。泉清树茂田膏腴,中有太古仙民居。
云是先人之故庐,龟趺千字存遗墟。右冈左林跨修途,前潭后阜开画图。
柳
道旁松尚小,翠色一何新。应有干霄日,浓阴荫路人。
班薰宋艳萃奚囊,吟到红楼独擅场!幻境别开诗世界,春兰秋菊有评章。
几载不相见,相看倍黯然。人情怜旧雨,天气入新年。
白发残镫里,清樽古驿前。计程翻日记,重为老夫传。
隔岁心情似死灰,梅花堆里暂眉开。吹将王冕横枝下,炼得林逋断句回。
已分色香难品第,不烦桃李作重台。落英和雪团成片,研入春醪饮一杯。
桃李艳阳态,笑我不入时。
松竹贫贱交,却是同襟期。
汉帝徵贤日,长卿入洛年。祇应乘遘会,非敢薄云烟。
万里辞亲苦,连枝恋弟偏。稚儿犹解别,诸友亦相牵。
送送临江浦,迢迢望斗边。风尘双剑里,云树一杯前。
兔影分行帐,鸡鸣理去船。寒灯投夜宿,孤桨入云穿。
旅食凭兄在,长途仗仆怜。过邦非土俗,度岭异山川。
腊去年应改,舟移月几圆。微名如可就,重聚小阳天。
姑射仙人下杳冥,绡裳环佩玉泠泠。香魂误入罗浮梦,几度微吟唤得醒。