柏状久知天所恣,势到三株不容四。依稀年向百岁时,亲见唐家晋阳事。
左倾右跌两无检,欲僵不僵自相险。其一正直不少贬,鬼神偷撼更不敢。
钜腹对剖或仰袒,地力掣拔遭皽脔。横纽生铜作筋缕,突乳银砂簇
当年歌舞时,不说草离离。今日歌舞尽,满园秋露垂。
秋城韵晚笛。
危榭引清风。
远气疑埋剑。
惊禽似避弓。
海树一边出。
山云四面通。
野火初烟细。
新月半轮空。
塞外离羣客。
颜鬓早如蓬。
徒怀建邺水。
复想洛阳宫。
不及孤飞鴈。
独在上林中。
兔月半轮明。
狐关一路平。
无期从此别。
复欲几年行。
暎光书汉奏。
分影照胡兵。
流落今如此。
长戍受降城。
三更饱甘雨,翛然凉意秋。
惊霆驾风至,气欲掀我楼。
溟蒙划轩豁,稻陇如泼油。
兵凶岁相仍,糟糠甚珍羞。
天公一反手,少缓带犊谋。
诸贤自蒿目,百亩真吾忧。
客散烛亦尽,明月共寂寥。
三生东华梦,岁晚依曾寮。
秋宵岂不凉,客心自如烧。
循檐耿无寐,顾影自萧萧。
新柳间花垂,东西京路岐。园林知自到,寝食计相思。
雨断淮山出,帆扬楚树移。晨昏心已泰,蝉发是回时。
木末孤蝉鸣不休,客子正倦还登楼。
断虹阁尽芳草雨,孤雁点破南云秋。
识头笳声撼落叶,渡口霞影摇轻舟。
浮生扰扰事无限,搔首坐看斜阳收。
使幕须材掾,君今有此行。
妆烟山树远,驿雨海蝉鸣。
持赠端何月,愚言慎勿轻。
夺飞无异术,惟在保清贞。
莫叹才为掾,云霄自此初。会能舒所蕴,且复试其馀。
黄叶山村雨,青灯竹几书。平时学经济,谁不笑迂疏。